အခန္း(၅)

469 51 0
                                    

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ခင္းေစာေစာစီးစီးမိုးေနတဲ့တိုက္ပုေလးေရွ႕အိမ္ေတာ္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္။

“လန္းလန္းေရ…လန္းလန္း"

မိုးလန္႔ၿပီးႏိုးသြားသည္။

“ဟင္ဘာလဲကြာ…အခုမွေျခာက္နာရီပဲရွိေသးတယ္"

မိုးကသာေျခာက္နာရီပဲရွိေသးတာ။မိုးအေမက
မနက္ငါးနာရီကတည္းကအိမ္ေတာ္ႀကီးဆီထြက္သြားႏွင့္ၿပီ။မိုးဆံပင္တုကိုေကာက္စြပ္လိုက္
သည္။အိပ္ခ်င္စိတ္ကအခုထိမေျပေသး။မိုးအိမ္
ေရွ႕ကိုထြက္လာၿပီးအိမ္ေတာ္ဝန္ထမ္းကိုေမးလိုက္သည္။

“ဘာလဲဗ်"

“သခင္ေလးမာန္ကေခၚခိုင္းလိုက္လို႔"

“ဘာလုပ္မလို႔လဲ"

“ဒီအဝတ္အစားဝတ္ၿပီးလိုက္ခဲ့တဲ့"

မိုးကအိမ္ေတာ္ဝန္ထမ္းေပးတဲ့အဝတ္ကိုယူၿပီး
ဝတ္လိုက္သည္။အားကစားအကႌ်နဲ႔ေဘာင္းဘီ။မိုးသိလိုက္ၿပီ။မေန႔ကမိုးသူ႔ေရွ႕မွာစကပ္ခၽြတ္ခ်လိုက္လို႔ဒီေန႔တစ္ခါတည္းအဝတ္အစားစီစဥ္ေပးတာပဲ။မိုးအိမ္ႀကီးဆီကိုလိုက္လာခဲ့သည္။

မိုး႐ုပ္ကအိပ္မံႈစံုမႊား။ဘုန္းမာန္ကေတာ့သန္႔ျပန္႔
ေနသည္။တကယ့္ကိုအိမ္ေရွ႕စံမင္းသားေလးတစ္ပါးလိုပါပဲ။အိပ္ယာကထၿပီးေရခ်ိဳးထားတယ္ထင္ပါရဲ႕။လန္းဆန္းသစ္လြင္ၿပီးေမႊးႀကိဳင္ေနသည္။အသားအရည္ကလည္းလွလိုက္တာ။ကိုရီးယားကားထဲကမင္းသားေတြလိုမိ်ဳးျဖဴ ေဖြးဝင္းမြတ္ေနသည္။

မိုး ဘုန္းမာန္ကိုေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ၿပီးငန္း
ေၾကာထေနတုန္းဘုန္းမာန္က-

“ၾကည့္လို႔ဝၿပီလား"

“ဟမ္"

“အိပ္ေရးေရာဝရဲ႕လား"

“ဟမ္"

“တဟမ္ဟမ္နဲ႔ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာတုန္း။ေနဦး…မင္းမ်က္ႏွာသစ္ၿပီးၿပီလား"

“အခုခ်က္ခ်င္းလိုက္ခဲ့ဆို"

“ဘာ"

“အခုမွအိပ္ယာႏိုးတာ"

“မင္း…အခုခ်က္ခ်င္းဆိုလည္းမ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ေတာ့လုပ္ခဲ့ရမွာေပါ့…အဲဒါလုပ္ၿပီးမွျပန္
လာခဲ့"

My Cinderella boy (Completed)Where stories live. Discover now