အခန္း(၃၇)

255 34 0
                                    

ညေနငါးနာရီ-

ဘုန္းမာန္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္လာသည္။ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုးသူ႔မမအေၾကာင္းေတြပဲသူေတြးေနမိသည္။ေဒါက္ဖိနပ္တစ္ရံကစလိုက္သည့္သံသယစိတ္ကသူ႔ကိုစိတၱဇဆန္ဆန္ႏွိပ္စက္ေနသည္။သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းအဝတ္အစားလဲခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။

ဖိနပ္စင္နားေရာက္လို႔ေဒါက္ဖိနပ္ျပာေလးကိုျမင္ေတာ့ေသြးကနထင္ကိုေဆာင့္တိုးသြားသည္။မနက္ကျမင္ခဲ့တဲ့ေဒါက္ပုေလးကေဒါက္ျမင့္ေလးျဖစ္ေနၿပီေကာ။ဘုန္းမာန္ဖိနပ္ေလးကိုဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ၾကည့္ၿပီးမ်က္စိလည္ေနသည္။

ဖိနပ္ကမ်က္လွည့္ျပေနတာလား။မ်က္လံုးကအာရံုခံမႈမွားေနတာလား။သူ႔မမကပဲသူ႔ဆီကိုလိုက္ခဲ့ဖို႔ေခၚေနၿပီလား။သူ႔မ်က္လံုးကပဲကင္ဆာျဖစ္ေန
ၿပီလား။ဘုန္းမာန္ဖိနပ္ေလးကိုစင္ေပၚျပန္တင္
ျပီးနက္ကတိုင္ကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ကုတ္အကႌ်ကိုလည္းဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာၿပီးေရပန္းေအာက္မွာအၾကာႀကီးရပ္ေနမိသည္။ေရခ်ိဳးခန္းထဲက
ျပန္ထြက္လာေတာ့သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးခိုက္ခိုက္တုန္ေနသည္။သူအဝတ္အစားအျမန္လဲလိုက္သည္။ေရစိုေနတဲ့ေခါင္းကို dryer နဲ႔မႈတ္ၿပီးအ
ေျခာက္ခံလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့အိမ္အေပၚဆံုး
ထပ္မွာရွိတဲ့သူ႔မမအခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။

ဘုန္းမာန္အခန္းထဲတြင္ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီးသူ႔
မမရဲ႕အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ဆယ္ႏွစ္ေတာင္ၾကာသြားခဲ့ၿပီပဲ။
မရေတာ့ဘူး။သူမခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။သူမ်က္ရည္ေတြစီးက်လာသည္။သူစားပြဲခံုေပၚကဖုန္းကိုေကာက္ႏွိပ္လိုက္သည္။တစ္ဖက္ကအိမ္ေတာ္ထိန္းကခ်က္ခ်င္းပဲဖုန္းကိုင္သည္။

"သခင္ေလးမာန္အမိန္႔ရွိပါခင္ဗ်"

"ကၽြန္ေတာ္အရက္ေသာက္ခ်င္တယ္။အေပၚ
ထပ္ကမမအခန္းထဲလာပို႔ေပး"

"ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး"

ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့အိမ္ေတာ္ထိန္းနဲ႔
အေစခံႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီးအရက္နဲ႔စား
ေသာက္ဖြယ္ရာေတြလာပို႔သည္။ဘုန္းမာန္က-

My Cinderella boy (Completed)Where stories live. Discover now