မိုးသက္ေနာင္ထမင္းစားၿပီးဆယ္မိနစ္ေလာက္
ၾကာေအာင္ေစာင့္လိုက္သည္။ဒီေလာက္ဆိုရင္
သက္မင္းသူရိန္ေတာ္ေတာ္ခရီးေရာက္ေလာက္
ပါၿပီ။သူအခန္းတံခါးဆီသြားၿပီးတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။
“ဘာအလိုရွိလို႔လဲခင္ဗ်”
“ဟဲ့"
အေပါက္ဝတည့္တည့္မွာရပ္ေနတာကခုနကမွအစားအေသာက္ေတြလာပို႔သြားတဲ့အလုပ္သမားေကာင္ေလး။ဒီေကာင္ေလးေလာက္ကေတာ့မိုးသက္ေနာင္မမႈပါဘူး။သူတစ္ခ်က္ကိုင္
ေပါက္ရင္လြင့္သြားမွာ။လြင့္မသြားမဲ့ဟာေတြ
ကသူ႔ေနာက္မွာ။
ညကသူ႔ေနာက္ကိုတေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့
ၾကတဲ့ fired dragon ကသက္ေတာ္ေစာင့္လူသန္ၾကီးေတြကဝတ္စံုမဲႀကီးေတြဝတ္ၿပီးသူ႔အခန္းေရွ႕မွာတန္းစီရပ္ေနၾကသည္။
သူဗိုက္ဆာတယ္လို႔ေျပာတာေတာင္အျပင္ထြက္ၿပီးစားစရာဝယ္မေပးတဲ့ေသခ်င္းဆိုးေလးကသူ႔ကိုဘာလို႔တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့လဲဆိုတာအခုေတာ့သူသိၿပီေလ။
အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီးငူငူႀကီးရပ္ေနတဲ့မိုးသက္ေနာင္ကိုအလုပ္သမားေကာင္ေလးကထပ္ေမးသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲခင္ဗ်"
“ဟင္…ဘာမွလုပ္မေပးရပါဘူး"
မိုးသက္ေနာင္အခန္းတံခါးျပန္ပိတ္ၿပီးသူ႔ခုတင္
ေပၚမွာေခြေခြေလးသြားအိပ္ေနလိုက္သည္။အခုခ်ိန္မွာသူလုပ္လို႔ရတာဒီတစ္ခုပဲရွိေတာ့တာေလ။ဒါေပမဲ့သူမေနႏိုင္ဘူး။အိပ္ေနရာကေနငုတ္တုတ္ထထိုင္လိုက္သည္။အခုသူ႔အေနအထားကဘာႀကီးတုန္း။
အမွန္ဆိုသူကရဲတစ္ေယာက္ေလ။လုပ္သက္
ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္းမွာလူဆိုးေတြအမ်ား
ႀကီးဖမ္းၿပီးအခ်ဳပ္ခန္းထဲထည့္ခဲ့တာသူေလ။အ
ခုဝဋ္လည္ေနတာလား။အခန္းထဲထည့္ပိတ္ၿပီးအေစာင့္ခ်ခံထားရတာ။သူအခုဝဋ္လည္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား။
“အား…မသိေတာ့ဘူးကြာ"
မိုးသက္ေနာင္စိတ္ညစ္ညဴ းစြာနဲ႔ခုတင္ေပၚပစ္လွဲခ်ကာျပန္အိပ္လိုက္သည္။
>>>>>>>>>>
သူရိန္ဝန္ထမ္းအိမ္ယာကိုေရာက္လာခဲ့သည္။အကိုသက္ရဲ႕အိမ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ၿပီးမိုးေနတဲ့အခန္းကိုသြားသည္။ဒီသားအဖေနပံုထိုင္ပံုက႐ိုးရွင္းလြန္းသည္။မိုးအခန္းထဲမွာရွာစရာဆိုလို႔အဝတ္ဘီ႐ိုနဲ႔စာၾကည့္စားပြဲကအံဆြဲပဲရွိသည္။
YOU ARE READING
My Cinderella boy (Completed)
General Fictionအရင္က fan fic အေနနဲ႔ေရးခဲ့တာေလးကိုျမန္မာဗားရွင္းေျပာင္းၿပီးျပန္ေရးထားတာပါ။အရင္ေရးထားတဲ့ fic နဲ႔မတူညီဘဲကြဲလြဲတာေလးေတြရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္🤗 >>>>>>> အရင်က fan fic အနေနဲ့ရေးခဲ့တာလေးကိုမြန်မာဗားရှင်းပြောင်းပြီးပြန်ရေးထားတာပါ။အရင်ရေးထားတဲ့ fic နဲ့မတူညီ...
