ဘုန္းမာန္ကသူ႔လက္ထဲကေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေသာက္ေနတဲ့ဇြန္းကိုခ်ၿပီးစကားတစ္ခြန္းေျပာသည္။
“ငါမဝေသးဘူး"
“ဟမ္"
မိုးလည္းကိုယ့္ပန္းကန္ကိုယ္ျပန္ငု႔ံၾကည့္မိသည္။သူလည္းကုန္ေအာင္ေသာက္လိုက္ၿပီ။ထပ္ထည့္ေပးစရာမရွိေတာ့ဘူး။႐ုတ္တရတ္မိုးေခါင္းထဲဒိုင္းခနဲ႔ဝင္လာတာကပါတီဧည့္ခံပြဲတုန္းကအျဖစ္အပ်က္။ထိုစဥ္တုန္းကမဝေသးဘူးဆိုတဲ့စကားကိုသူကေျပာခဲ့တာ။အဲဒီတုန္းကစားစရာေတြအလွ်ံပါယ္ပဲ။
စိတ္မေကာင္းဘူးသခင္ေလးရယ္။ဒီေနရာမွာဘာမွမရွိဘူး။
မိုးမီးဖိုခန္းထဲဝင္ၿပီးေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ေပးထားတဲ့ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသီးတစ္ဖီးကိုမလာခဲ့သည္။
“ခင္ဗ်ားဒီလိုငွက္ေပ်ာသီးစားတတ္လား။စားတတ္ရင္စား"
မိုးကငွက္ေပ်ာဖီးႀကီးခ်ေပးေတာ့ဘုန္းမာန္က
တစ္လံုးျဖဳတ္ၿပီးစားၾကည့္သည္။ၿပီးေတာ့-
“ဒီအသီးႀကီးမစားတတ္ပါဘူး။ပါးစပ္ထဲမွာဘယ္လိုႀကီးတုန္း"
မိုးသက္ျပင္းခ်မိျပန္သည္။သူ႔အိမ္မွာသီးေမႊးငွက္
ေပ်ာသီးပဲသူစားဖူးတာကိုး။အင္းေလနဂိုကမွဇီဇာေၾကာင္တဲ့သခင္ေလးပဲ။
“ခင္ဗ်ားကစားေနက်မဟုတ္လို႔မစားတတ္တာျဖစ္မယ္။ခင္ဗ်ားစားလို႔ဝင္ေအာင္ငွက္ေပ်ာသီးကိုဘဝေျပာင္းေပးမယ္"
မိုးကငွက္ေပ်ာသီးသံုးလံုးဆြဲျဖဳတ္ၿပီးမီးဖိုခန္းဘက္ဝင္လာခဲ့သည္။ေရေႏြးအိုးကိုဖယ္ၿပီးနီရဲေနတဲ့မီးေသြးေတြေပၚငွက္ေပ်ာသီးေတြပစ္တင္ၿပီးမီးဖုတ္လိုက္သည္။ေရေႏြးကလည္းဆူေနၿပီမို႔ဓာတ္ဘူးထဲေလာင္းထည့္ရင္းဘုန္းမာန္ကိုလွမ္းေမးသည္။
“သခင္ေလးမာန္ေကာ္ဖီေသာက္ဦးမလား"
“ေဘဘီ့ဆီမွာရွိလို႔လား"
“ေကာ္ဖီမစ္ထုပ္ရွိတယ္ေဖ်ာ္လိုက္ရမလား"
“အင္း"
မိုးဘုန္းမာန္ကိုေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ေပးသည္။ဘုန္းမာန္ကမိုးရြာေနတာကိုၾကည့္ၿပီးေကာ္ဖီပူပူေလးကိုအရသာခံေသာက္ေနသည္။
YOU ARE READING
My Cinderella boy (Completed)
General Fictionအရင္က fan fic အေနနဲ႔ေရးခဲ့တာေလးကိုျမန္မာဗားရွင္းေျပာင္းၿပီးျပန္ေရးထားတာပါ။အရင္ေရးထားတဲ့ fic နဲ႔မတူညီဘဲကြဲလြဲတာေလးေတြရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္🤗 >>>>>>> အရင်က fan fic အနေနဲ့ရေးခဲ့တာလေးကိုမြန်မာဗားရှင်းပြောင်းပြီးပြန်ရေးထားတာပါ။အရင်ရေးထားတဲ့ fic နဲ့မတူညီ...
