မိုးကဘုန္းမာန္ကိုစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ၾကည့္ေနေပမဲ့ဘုန္းမာန္ကေတာ့မိုးကိုၾကည္ႏူးမႈအျပည့္နဲ႔ၾကည့္ေနသည္။ဒီကေလးကိုျမင္တိုင္းသူ႔စိတ္
ထဲမွာေအးခ်မ္းမႈကိုခံစားရသည္။ဂုဏ္ေတြ၊ပကာသနေတြ၊ဟန္ေဆာင္မႈေတြကင္းလြန္းတဲ့ဒီကေလးရဲ႕ေရွ႕ေမွာက္မွာသူလည္းအထက္တန္းလႊာ
ေတြရဲ႕သ႐ုပ္ကိုခြာခ်ၿပီးေပါ့ပါးလြတ္လပ္စြာေနႏိုင္သည္။မိုးေရွ႕ကိုေရာက္ရင္သူ႔ဘဝကအခ်ဳပ္အ
ေႏွာင္ေတြမရွိသလိုခံစားရသည္။
“မင္းဘယ္သြားမလို႔လဲ"
“ေရွာ့ပင္းေမာ"
“ဘာဝယ္စရာရွိလို႔လဲ"
“ဖိနပ္"
“ဘာလို႔ဝယ္မွာလဲ"
မိုး ဘုန္းမာန္မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္မိသည္။အ
ရပ္အေမာင္းခ်င္းမတူတဲ့အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္
ေမာ့ၾကည့္ေနရတာကိုေဒါသထြက္သည္။ဘာလို႔အရပ္ကဒီေလာက္ရွည္ေနတာလဲ။
“ေျပာေလ။ဖိနပ္ကဘာလို႔ဝယ္မွာလဲ"
“ကၽြန္ေတာ္အားတဲ့အခါအစီရင္ခံစာေရးၿပီးတင္
ျပပါ့မယ္။အခုေလာေလာဆယ္ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြားပါရေစ"
မိုးရဲ႕ေငါ့ေတာ့ေတာ့ေျပာလိုက္တဲ့စကားေလး
ေၾကာင့္ဘုန္းမာန္ျပံဳးမိသြားသည္။ဒီကေလးကသူ႔ကိုတကယ္ပဲျပံဳးေအာင္ရယ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္
လြန္းသည္။
“ေဘဘီကဘယ္ေရွာ့ပင္းေမာကိုသြားမွာလဲ။ကိုကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္"
“မပို႔နဲ႔။ဖိနပ္ေလးတစ္ရံဝယ္တာေတာင္သူမ်ားကလိုက္ပို႔ေပးေနရေအာင္ကၽြန္ေတာ္ကေလးမဟုတ္ဘူး"
“ကိုကိုအရင္တစ္ခါဝယ္ေပးတဲ့ဖိနပ္ကမေတာ္
ဘူးလား"
ဘုန္းမာန္ေျပာတဲ့ဖိနပ္ကမိုးအိမ္မွာအခုထိပါ
ကင္မေဖာက္ရေသးဘူး။လန္းလန္းနဲ႔လူခ်င္းလဲထားတုန္းကလန္းလန္းကသူနဲ႔မေတာ္မွန္းသိေနလို႔သူခိုးလူမိျဖစ္မွာစိုးလို႔ဖိနပ္ကိုစီးမၾကည့္ခဲ့ဘူး။သူကလည္းဒီလူႀကီးဝယ္ေပးတဲ့ဖိနပ္မို႔မစီးခ်င္လို႔ကိုမစီးခဲ့ဘူး။
“ေျပာေလကိုကိုဝယ္ေပးတဲ့ဖိနပ္က
မေတာ္လို႔လား"
“မေတာ္လို႔မဟုတ္ဘူး။မစီးခ်င္လို႔"
YOU ARE READING
My Cinderella boy (Completed)
General Fictionအရင္က fan fic အေနနဲ႔ေရးခဲ့တာေလးကိုျမန္မာဗားရွင္းေျပာင္းၿပီးျပန္ေရးထားတာပါ။အရင္ေရးထားတဲ့ fic နဲ႔မတူညီဘဲကြဲလြဲတာေလးေတြရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္🤗 >>>>>>> အရင်က fan fic အနေနဲ့ရေးခဲ့တာလေးကိုမြန်မာဗားရှင်းပြောင်းပြီးပြန်ရေးထားတာပါ။အရင်ရေးထားတဲ့ fic နဲ့မတူညီ...
