အခန္း(၅၀)

261 36 0
                                    

သက္မင္းသူရိန္ေဆးမွတ္တမ္းေတြယူၿပီးေဆး
ရံုကိုျပန္ေရာက္လာသည္။အကိုသက္ကို medical check up လုပ္သည္။ဓာတ္မွန္႐ိုက္
၊ေသြးစစ္၊ဆီးစစ္၊တစ္ကိုယ္လံုးစစ္လို႔ရတာအ
ကုန္စစ္ျပီးအကို႔ကိုအိမ္ျပန္ေခၚလာသည္။သူ
ေခၚလာတာကဝန္ထမ္းအိမ္ယာမဟုတ္။သူ႔ရဲ႕
ကိုယ္ပိုင္အိမ္။

မိုးသက္ေနာင္ကားေပၚကဆင္းလာေတာ့သူေရာက္ေနတဲ့ေနရာကိုစူးစမ္းသည္။သူ႔မ်က္စိေရွ႕
မွာရွိေနတာကႀကီးမားခန္႔ထည္လြန္းလွသည့္သံုးထပ္တိုက္ႀကီး။ျခံဝင္းႀကီးကလည္းျမက္ခင္း
ျပင္ေတြ၊ပန္းခင္းေတြ၊ေရကန္ေတြနဲ႔လွပလြန္း
သည္။

“ဒါကဘယ္ေနရာလဲ"

“ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ေလ"

“ဘာလို႔မင္းအိမ္လဲ။ငါ့အိမ္ငါျပန္မယ္"

“အကိုကလည္းအကို႔အိမ္ျပန္လည္းအကို႔သား
မွမရွိတာ။ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းဒီမွာပဲေနပါအကို
ရယ္"

“မေနခ်င္ဘူး"

“မေနခ်င္လို႔မရဘူး။အကိုအခုမွေဆးရံုကဆင္းလာတာ။တိတ္ဆိတ္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာေနဖို႔လိုတယ္။အကိုကၽြန္ေတာ့္စကားကိုနားေထာင္။ဟိုမွာေတြ႕လား"

သူရိန္ၫႊန္ျပတာက fired dragon ကသက္
ေတာ္ေစာင့္ေတြ။

“အကိုထြက္ေျပးလို႔မရဘူးေနာ္"

သူရိန္ကၿခိမ္းေျခာက္သလိုေျပာၿပီးမိုးသက္ေနာင္ကိုအိမ္ထဲေခၚသြားသည္။အိမ္ရဲ႕ဒုတိယထပ္
ကအိပ္ခန္းက်ယ္ႀကီးထဲကိုေရာက္သြားသည္။

“အကိုဒီမွာေန။ဒါအကို႔အခန္း”

မိုးသက္ေနာင္အခန္းထဲကိုေလ့လာၾကည့္မိသည္။တကယ့္ကိုေတာသားၿမိဳ႕ေရာက္လာသလို
မိ်ဳးပဲမ်က္စိသူငယ္နဲ႔။အခန္းႀကီးကက်ယ္ဝန္းလွသည္။ျမင္ျမင္သမွ်အရာေတြအားလံုး၊အသံုးအ
ေဆာင္ပရိေဘာဂေတြအကုန္လံုးမ်က္စိက်ိန္းေလာက္ေအာင္သစ္လြင္ေတာက္ပေနသည္။မိုးသက္ေနာင္ႏွစ္ေယာက္အိပ္ခုတင္က်ယ္ႀကီးကို
ၾကည့္ၿပီး-

“မင္းကဘယ္မွာေနမွာလဲ”

“အာ…အကိုကလည္းကၽြန္ေတာ္ကအကိုရွိတဲ့ေနရာမွာပဲေနမွာေလ။ဒါကေျပာစရာမလိုတဲ့ကိစၥပဲကို"

My Cinderella boy (Completed)Where stories live. Discover now