အခန္း(၅၅)

236 30 0
                                    

ေနာက္တစ္ေန႔-

သူရိန္နဲ႔မိုးသက္ေနာင္မနက္စာစားေနစဥ္သူရိန္
ကဖုန္းလာသျဖင့္အျပင္ထြက္ၿပီးစကားေျပာသည္။

“သခင္ေလးေျပာ…ဘာကိစၥလဲ"

“ကၽြန္ေတာ္ကုမၸဏီကအလုပ္ေတြအကုန္လက္
စသတ္ၿပီးၿပီ။ေဘဘီေလးဆီလိုက္သြားေတာ့မယ္"

“အင္း"

“ကၽြန္ေတာ္မရွိတုန္းအကိုေစတမာန္ကတာဝန္
ယူလိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့အကိုလည္းကုမၸဏီကိုဂ႐ုစိုက္ေပးဦး"

“ေအးပါကြာ။ျပဿနာတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ငါကူၿပီးေျဖရွင္းေပးပါ့မယ္။ေနာက္ဆံမတင္းပါနဲ႔"

“ေယာကၡမႀကီးကိုေမးေပးဦးဘာမွာခ်င္ေသးတုန္းလို႔ကၽြန္ေတာ္ဆယ္နာရီထိုးရင္သြားေတာ့မွာ"

“ေအးငါေမးလိုက္မယ္"

သူရိန္ထမင္းစားခန္းထဲျပန္ဝင္လာၿပီးအကို
သက္ေဘးနားတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

“အကိုသက္"

မိုးသက္ေနာင္ကျပန္မထူး။ထမင္းပဲစားေနသည္။

“အကိုသက္"

ထပ္ေခၚေတာ့လည္းလွည့္မၾကည့္။သူရိန္အကိုသက္ပုခံုးကိုကိုင္လိုက္သည္။

“အကိုသက္"

“ဟင္"

“ကၽြန္ေတာ္ေခၚေနတာမၾကားဘူးလား"

“မင္းငါ့ကိုေခၚေနတာလား"

“အင္းေလ"

“ဒီဘက္နားကမၾကားရဘူး"

“ဟင္…ဘာလို႔လဲ"

“မသိဘူး။ညတုန္းကဆီေလာင္းထည့္ၿပီးကတည္းကဒီဘက္နားကဘာမွမၾကားရေတာ့ဘူး"

“အဲလိုမျဖစ္ရဘူးေလ…အကိုထမင္းျမန္ျမန္စား"

“ဘာလို႔လဲ"

“နားဆရာဝန္နဲ႔ျပၾကည့္ရမွာေပါ့။စားျမန္ျမန္စား”

ကာယကံရွင္ကေတာ္ေတာ္သူရိန္ကကဲကဲျဖစ္
ေနသည္။အိုးကမပူစေလာင္းကပူဆိုတာဒါကို
ေျပာတာေနမွာ။

မိုးသက္ေနာင္ထမင္းစားၿပီးသြားေတာ့ေဆးရံုေရာက္သြားသည္။နားဆရာဝန္ကအကိုသက္နားထဲကလက္က်န္ဆီေတြကိုစက္နဲ႔စုပ္ထုတ္ေပးသည္။နားသန္႔ေဆးရည္ခတ္ေပးသည္။အေကာင္းအတိုင္းျပန္ျဖစ္သြားမွသူရိန္ဟင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။သူ႔လက္ထဲမွာအကိုသက္ကိုဘာေရာဂါမွအ
ျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။

My Cinderella boy (Completed)Where stories live. Discover now