မိုးသက္ေနာင္စခန္းတြင္တာဝန္က်ေနစဥ္ဖုန္းဝင္လာသျဖင့္ဖုန္းကိုထုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။သူ႔
သူငယ္ခ်င္းယာဥ္ထိန္းရဲအရာရွိကဖုန္းဆက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ဟယ္လို"
“ေဟ့ေကာင္ဖိုးေနာင္…မင္းကေလး accident
ျဖစ္လို႔"
“ဟင္…ငါ့သားလား"
“ဘယ္ကလာမင္းသားရမွာတုန္း။မင္းကေလးဆိုတာမင္းရဲ႕ sugar baby ေလးကိုေျပာေနတာ"
“အဲဒီေကာင္ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
“ေခါင္းကိုထိသြားတာ။တျခားဘာျဖစ္သြားေသးလဲဆိုတာေတာ့ေဆးရံုေရာက္မွသိရမွာပဲ"
“သတိေရာရရဲ႕လား"
“ရတယ္။မင္းကိုဖုန္းဆက္ေပးပါဆိုလို႔ငါဆက္ေပးတာ။လမ္းမႀကီးေပၚမွာကားနဲ႔လမ္းေဘးသစ္ပင္ဝင္တိုက္မိတာ။အခုငါတို႔အေရးေပၚကားေပၚတင္ေနၿပီ။မင္းလာမယ္ဆိုရင္ေဆးရံုႀကီးကိုပဲလိုက္ခဲ့ေတာ့”
“ေအးေအး…ငါခြင့္ေတာင္းၿပီးလိုက္လာခဲ့မယ္"
မိုးသက္ေနာင္စခန္းမႉးကိုခြင့္ေတာင္းၿပီးေဆးရံု
ႀကီးကိုလိုက္သြားသည္။သူေရာက္သြားေတာ့သူရိန္႔ဒဏ္ရာကိုခ်ဳပ္ဖို႔ျပင္ေနၾကသည္။အေရးေပၚဌာနမွာပဲထံုေဆးထိုးၿပီးခ်ဳပ္တာမို႔သူရိန္ေဘးက
ေနရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။
သူရိန္ကနဖူးကြဲသြားလို႔ငါးခ်က္ခ်ဳပ္လိုက္ရသည္။ေခါင္းမွာပတ္တီးအေဖြးသားနဲ႔လက္တစ္ဖက္ကလည္းလက္အသိုင္းစည္းထားၿပီးအ႐ိုးအက္သြားသည္ဟုေျပာသည္။စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ
ေပမဲ့မေသလို႔ေတာ္ေသးဟုေအာက္ေမ့ရသည္။
သူရိန္႔အေျခအေနကေကာင္းေနတာမို႔ေဆးရံုကအိမ္မွာျပန္နားဟုဆိုကာဆင္းေပးလိုက္သျဖင့္အိမ္ျပန္လာခြင့္ရသည္။
မိုးေလးထြက္သြားတာေတာ့ႏွစ္ပတ္ရွိေနၿပီ။ဒီႏွစ္ပတ္အတြင္းသူရိန္နဲ႔မိုးသက္ေနာင္ဝန္ထမ္းအိမ္ယာမွာလည္းမေနရ။သူရိန္ရဲ႕အပန္းေျဖစံအိမ္မွာလည္းမေနရ။ေဆးရံုနဲ႔ေဆးခန္း၊ရဲစခန္းနဲ႔ပဲလံုးလည္ခ်ာလည္ေနသည္။အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့သူရိန္က-
“ကိုကိုကၽြန္ေတာ္ေရခ်ိဳးမယ္။အက်ႌခၽြတ္ေပး"
“မင္းငါ့ကိုအကိုလို႔ပဲေခၚစမ္းပါကြာ"
YOU ARE READING
My Cinderella boy (Completed)
General Fictionအရင္က fan fic အေနနဲ႔ေရးခဲ့တာေလးကိုျမန္မာဗားရွင္းေျပာင္းၿပီးျပန္ေရးထားတာပါ။အရင္ေရးထားတဲ့ fic နဲ႔မတူညီဘဲကြဲလြဲတာေလးေတြရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္🤗 >>>>>>> အရင်က fan fic အနေနဲ့ရေးခဲ့တာလေးကိုမြန်မာဗားရှင်းပြောင်းပြီးပြန်ရေးထားတာပါ။အရင်ရေးထားတဲ့ fic နဲ့မတူညီ...
