အခန္း(၁၇)

353 40 1
                                    

မိုးကိုလိုက္ဖမ္းေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကလံုျခံဳေရးအေစာင့္ေတြကိုေၾကာက္လို႔ဆက္မလိုက္ရဲဘဲေနခဲ့ၾကသည္။အကိုၫြန္႔ဝိုင္းလည္းသူ႔ေနာက္ကလူေတြကိုမ်က္ေျချဖတ္ပစ္ႏိုင္ခဲ့သည္။အကိုၫြန္႔ဝိုင္းကမိုးကိုဖုန္းလွမ္းဆက္ေတာ့မိုးကဘုန္းမာန္ရဲ႕ကားေပၚေရာက္ေနသည္။

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

မိုးကိုလိုက္ဖမ္းေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကလံုျခံဳေရးအေစာင့္ေတြကိုေၾကာက္လို႔ဆက္မလိုက္ရဲဘဲေနခဲ့ၾကသည္။အကိုၫြန္႔ဝိုင္းလည္းသူ႔ေနာက္ကလူေတြကိုမ်က္ေျချဖတ္ပစ္ႏိုင္ခဲ့သည္။အကိုၫြန္႔ဝိုင္းကမိုးကိုဖုန္းလွမ္းဆက္ေတာ့မိုးကဘုန္း
မာန္ရဲ႕ကားေပၚေရာက္ေနသည္။

“အေျခအေနေကာင္းလား"

“ေကာင္းပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္အခုအေမ့အိမ္ျပန္ေနၿပီ။စိတ္မပူနဲ႔ေတာ့"

မိုးကအေမ့အိမ္လို႔ေျပာေတာ့အကိုၫြန္႔ဝိုင္းက-

“dog father ႀကီးနဲ႔ေတြ႕ေနတာလား"

“အင္း…ဒါပဲေနာ္ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီ”

မိုးကဖုန္းခ်ၿပီးဘုန္းမာန္ကိုခိုးၾကည့္ေတာ့ဘုန္းမာန္ကသူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ၾကည့္တာမွသူ႔လိုမိ်ဳးခိုးၾကည့္တာမဟုတ္။ေပၚတင္ႀကီးကိုၾကည့္ေနတာ။

“ဘယ္သူလဲ"

“ဗ်ာ"

“ဖုန္းဆက္တာဘယ္သူလဲ"

“သူငယ္ခ်င္းပါ"

“ေနာက္ကလိုက္တဲ့လူေတြကေကာ"

“အဲဒါသူငယ္ခ်င္းကပိုက္ဆံေခ်းထားၿပီးျပန္မဆပ္လို႔လိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနၾကတာ။ကၽြန္ေတာ္ကသူငယ္ခ်င္းအိမ္ျပန္လို႔ရေအာင္သူတို႔ကိုမွ်ားေခၚသြားေပးတာ”

“ငါျမင္တာေတာ့မင္းေခြးေျပးဝက္ေျပးေျပးေနတာပါ”

*ငလူးႀကီး…သူမ်ားသားသမီးကိုေျပာလိုက္ရင္
ဘယ္ေတာ့မဆိုမိႈခ်ိဳးမွ်စ္ခ်ိဳးနဲ႔*

ကားမွတ္တိုင္နားေရာက္ေတာ့မိုးက-

“ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်ေပးပါလား။ဘတ္စ္ကားနဲ႔ျပန္လိုက္မယ္”

My Cinderella boy (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang