Bir zamanlar dost olan iki imparatorluk, birden bire düşman kesilir ve kanlı bıçaklı hale gelir. Yıllarca süren savaş, iki ülkeyi de tüketmiştir.
Bu savaş daha sonra iki ülkenin önde gelenleri tarafından sonlandırılır ve tekrar barış sağlanır. Faka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
«Hikâyenin sonu»
Nefertari; Rhea, Medusa, Naiya, Luna, Callia ve Odette ile ziyafet masasında derin bir muhabbete dalmışken beyler ise gülümseyerek onları seyrediyorlardı.
"İyi anlaşacaklarına adım gibi emindim." dedi Yooniros kollarını göğsünde birleştirerek.
"Evet... Sanki yeni tanışmış değil de yıllardan beri beraberlermiş gibi davranıyorlar." dedi Hoseneith gülümseyerek.
"Nedense etrafınızdayken ben de öyle hissediyorum." dedi Joonzeus. "Sanki yıllardan beri tanışmışız gibi..."
"Birlikte veya birbirimizi dışarıdan etkileyecek şekilde çok şey yaşadık," dedi Jimtet. "Böyle hissetmemiz normal."
"Katılıyorum. Her şeyin ortasında ama bir o kadar da dışında gibiydim..." dedi Taenius derin bir nefes vererek. "Tüm bu olanlardan sonra fark ettiğim şey, Odette ve sizlerle yakınlaşmadan önce ne kadar yalnız olduğum. Ve diğer meleklerin de kendilerini yalnız olmaya zorlaması... Bunu düşününce onlar için üzülüyorum."
"O günler senin için eskide kaldı," dedi Yooniros gülümseyerek. "Artık geniş bir çevren var, Baş Melek."
"Sizin gibi bir sürü havalı varlıkla aynı ortamda takılabildiğime gerçekten inanamıyorum..." dedi Jungreas. Joonzeus onun koluna dirseğiyle vurdu. "Hey, sen de en az bizim kadar havalısın. Jungreas'ı kılıç kullanırken görmelisiniz, o bir sanatçı."
Jinhetit gülümseyerek masanın en başından onları seyrederken üzüm şarabından bir yudum aldı. "Hepinizle bu ziyafet sofrasında birlikte olmak çok güzel. Firavun olmama rağmen, samimi dostlara sahip olduğumu bilmek beni mutlu ediyor."
Diğerleri de ona gülümsedi ve bardaklarını tokuşturup "Şerefe!" dediler.
"Ah, Taenius. Senin ve Odette'in bir heykelini yapmak istiyorum. Onu yeni yapacağımız parkın en ortasındaki çeşmeye koyacağım. Muhteşem görünecek. Ne düşünürsün?" dedi Hoseneith merakla Taenius'a bakarak.
"Mısır'da bir Yunan meleği heykeli olması sorun olmaz mı?" dedi Taenius şaşkınca.
"Aman, böyle şeyleri düşünme. Benim heykelleri yapma amacım insanların inançlarını etkilemek ya da değiştirmek değil. Heykeller yapıyorum çünkü insanların bu sanatın güzelliğini, üzerindeki emeği ve estetiğini görmesini istiyorum." dedi Hoseneith. Jinhetit onaylarcasına başını salladı. "Bence de çok hoş olur. İnsanlar, birbirinden çok farklı varlıkların da aşka tutulabileceğini görür."
