- 25 - [ Zawgyi ]

14.3K 547 12
                                    


(Zawgyi)

"မိေဆြ သက္လ်ာရွိလား"

"ၿခံထဲမွာထင္တယ္ မမဆု"

"ေအးေအး"

ၿခံထဲကိုဆင္းသြားလိုက္ေတာ့ႏွင္းဆီပန္းပင္ေတြကိုခ်ိဳးေနတဲ့သူအားေဒၚဆုလြင္ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႕တစ္ၿပိဳက္နက္ ႏွာေခါင္းကအလိုလိုရႈံ႕သြားသည္။

"မင္းကိုငါေျပာထားတဲ့ကိစၥရဲ႕အေျဖကဘယ္လိုရွိလဲ ႏွောင္းဦးသက္လ်ာ "

ေနာက္ထံပါးမွျပားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေမာင့္ေမေမပင္။စိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုအတတ္နိုင္ဆုံးထိန္းကာ သူ႕ရဲ႕အေျဖကိုေျပာရေတာ့မည္။တစ္ေန႕လုံးတစ္ညလုံးေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးခ်မွတ္ထားတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္မို႔ သူျပင္မွာမဟုတ္။

"စိတ္မေကာင္းေပမယ့္ သက္လ်ာအန္တီဆုေျပာသလိုမလုပ္နိုင္ဘူး"

"ဟက္! ေအးေပါ့ငါေပးတဲ့ေငြေလာက္ေတာ့မင္းကဘယ္ယူမလဲ ငါ့သားကိုအပိုင္ဖမ္းၿပီးသူ႕အေမြေတြအကုန္ယူမွာေပါ့ ဟုတ္တယ္မလား မင္းအႀကံကသိပ္ကိုႀကီးတာဘဲ အဆင့္မရွိတဲ့လူကငါ့သားအနားကပ္ၿပီး ေ႐ြနားကပ္ေရာင္ေၾကာင့္ပါးေျပာင္ခ်င္ေနတာ"

ေမာင့္ေမေမ့ရဲ႕ထိုးႏွက္တဲ့စကားလုံးမ်ားကိုျပန္လည္မတုံ႕ျပန္ဘဲသက္လ်ာလက္သီးသာတင္းတင္းဆုပ္ထားမိသည္။ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၿပီးခ်ထားတဲ့သူရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုျပန္ျပင္ဖို႔ရာစိတ္ကူးတစ္စက္ကေလးမွမရွိ။မာမာထန္ထန္ျဖင့္ေျပာေနကာ အလိုမက်တဲ့အၾကည့္ေတြျဖင့္ၾကည့္ကာေျပာေနတာမို႔ေဒၚဆုဆုလြင္အား သက္လ်ာနဲနဲေတာ့ေၾကာက္ပါသည္။ဘယ္လိုဘဲဖစ္ျဖစ္သူကဒီအိမ္ရဲ႕ၾသဇာရွိတဲ့သူအျပင္သူရဲ႕အလုပ္ရွင္လဲဟုတ္သည္ေလ။

"သက္လ်ာကအဲ့လိုလူစားမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး အန္တီဆု"

"အဲ့ဒါကေတာ့မင္းကိုယ္မင္းဘဲသိမွာေပါ့ ဒီမွာငါတစ္ခါထည္းေျပာလိုက္မယ္ မင္းကိုအခြင့္အေရးေပးၿပီးသြားၿပီ ေငြမယူခ်င္လဲရတယ္ ငါကေတာ့မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕မင္းနဲ႕ငါ့သားကိုလုံးဝလက္မခံနိုင္ဘူး အဲ့ဒီေတာ့မင္းငါ့သားအနားကထြက္သြားေအာင္ငါလုပ္မွာ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္!!"

မင်းသဘောပါ မောင့်သက်လျာ [ Complete ] Onde histórias criam vida. Descubra agora