(Zawgyi)
၄ ႏွစ္အၾကာမေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ 'မင္းမ်ိဳးႏြယ္စံအိမ္'ဟာသက္လ်ာရွိစဥ္ကေလာက္ မစိုေျပေတာ့။ၿခံထဲကပန္းပင္ေတြနဲ႕ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေလးေတြကေတာ့အရင္အတိုင္းလိုပင္။သက္လ်ာတစ္ေယာက္အိမ္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္းစိတ္ေတြပိုေလးလံရသည္။ၿခံထဲမွာၿခံေစာင့္လဲမေတြ႕မိသလို အိမ္ႀကီးကလဲေျခာက္ကပ္ကပ္။
ေမာင့္ေဖေဖနဲ႕ဘဘႀကီးကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရဲေသာ္ျငား ေမာင့္ေမေမေတာ့မပါ။သူတို႔ကိုအထင္ေသးမယ့္အၾကည့္ေတြ၊မတူမတန္ဆက္ဆံပုံေတြကို သူကခံရၿပီးၿပီမို႔သူ႕သားကိုဒါမ်ိဳးအျဖစ္မခံခ်င္ေတာ့။ခပ္ကင္းကင္းေနမည္ဟုေတြးထားသမွ်ေမာင့္မ်က္ႏွာကရွိေသးသည္မဟုတ္လား။ဒါေၾကာင့္လဲစိတ္ကိုတင္းကာဒီအိမ္ႀကီးဆီသို႔တစ္ေခါက္ျပန္လာခဲ့ျခင္းပင္။ အေျခအေနအားလုံးဟာေမာင့္အေပၚမွာမူတည္သည္။အဆုံးထိသူ႕ရဲ႕လက္ကိုဆြဲထားမည္ဆိုတဲ့ေမာင့္စကားေၾကာင့္ ဘာကိုမွမေတြးေတာ့ဘဲသူဒီအိမ္ကိုေျခခ်ခဲ့တာ။
"သက္လ်ာ"
"ဟင္"
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "
အိမ္ထဲမဝင္ခင္ ၿခံထဲမွာခဏရပ္ေနရင္းျဖင့္ေတြေဝေန ေသာခ်စ္ရသူအား သေဘာေမးလိုက္ေတာ့ ျပန္မေျဖပါဘဲသက္ျပင္းတစ္ႀကိမ္သာခ်သည္။
"ေမာင့္ကိုၾကည့္"
"ဘာမွစိတ္မပူပါနဲ႕ ဘာေတြဘဲျဖစ္လာလာ ေမာင္ခင္ဗ်ားဘက္မွာအၿမဲတမ္းရွိေနေပးမွာ"
"...."
"အခုတြဲထားတဲ့သက္လ်ာရဲ႕လက္တစ္စုံကိုေမာင္ကဘယ္ေတာ့မွမလႊတ္ဘူးဆိုတာသိထား"
သက္လ်ာရဲ႕လက္ကိုတြဲကာေျပာလာေသာေမာင့္ေၾကာင့္ခပ္ေရးေရးေလးၿပဳံးလိုက္သည္။စိတ္ထဲမွာေတာ့ စိုးရိမ္မႈေတြကမေသေသး။
"ဒယ္ဒီ.."
"ဗ်ာ"
လက္ေမာင္းေပၚမွာခ်ီထားတဲ့အိုအို႔ကအိမ္ႀကီးကိုၾကည့္ကာသေဘာကိုတစ္ခုခုေမးခ်င္ေနတဲ့ပုံစံပင္။
"အထဲမွာသားဖိုးဖိုးနဲ႕ဘြားဘြားရွိတယ္ အမိန့္"
"ဟုတ္ရား ပါပါး"
YOU ARE READING
မင်းသဘောပါ မောင့်သက်လျာ [ Complete ]
Romance[Own Creation] BL/Male pregnancy Uke weak and look like girl 💟
![မင်းသဘောပါ မောင့်သက်လျာ [ Complete ]](https://img.wattpad.com/cover/303787041-64-k262304.jpg)