မင်းသဘောပါ မောင့်သက်လျာ [ Complete ]

- 30 - [ Zawgyi ]

(Zawgyi)

"သက္လ်ာအေျခအေနဘယ္လိုရွိလဲ ပိုင္"

"ေဆးတိုက္ထားတယ္ အခုေတာ့ခဏေမွးေနတယ္"

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ရက္ကျဖစ္သည္။ သူရအိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း အိမ္ေရွ႕ေပါက္ဝမွာလဲေနတဲ့သက္လ်ာေၾကာင့္စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္အေျပးသြားလိုက္ေတာ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးပူျခစ္ေနသလို ႏႈတ္ခမ္းေနကလဲျပာေနသေယာင္။ဒါ့အျပင္ေျခဖဝါးမွာေသြးစအနည္းငယ္ကကပ္ညွိေနေသးသည္။

အေျခအေနမဟန္တာမို႔ေဆး႐ုံကိုအျမန္ပို႔ၿပီးအေရးေပၚလူနာေဆာင္မွာတင္ထားလိုက္ရသည္။
အေအးပတ္ၿပီးဖ်ားနာမို႔မ်ားမ်ားစားစားမျဖစ္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။ အားေဆးပုလင္းေတြခ်ိတ္ၿပီး စိတ္ခ်ရတဲ့အေျခအေနေရာက္မွသာ အိမ္သို႔ျပန္ေခၚလာခဲ့တာျဖစ္၏။

"သက္လ်ာ သက္သာလား"

"အင္း သက္သာပါတယ္"

မ်က္ႏွာမ႐ြင္မလန္းျဖစ္ေနေသာသူငယ္ခ်င္းလုပ္သူကိုၾကည့္ကာ သူရတကယ္အားမရ။

"ဟိုေကာင္ မင္းသေဘာကိုမင္းတကယ္ျပတ္နိုင္လို႔လားသက္လ်ာ"

"အင္း"

အေၾကာင္းစုံကိုသူရအားရင္ဖြင့္ထားတာမို႔အရင္ကထက္စာရင္မ်ိဳသိပ္ထားတဲ့အရာကိုဖြင့္ခ်လိဳက္ရေတာ့စိတ္သက္သာသလိုရွိသည္။သို႔ေသာ္ အလြမ္းဆိပ္ကေတာ့အခုထိမေသေသး။

သူရမွာလည္းသက္လ်ာကိုၾကည့္ကာစိတ္မေကာင္းယုံမွတစ္ပါးမတတ္နိုင္။ေျပလည္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္လို႔ေျပာေသာ္လည္း သက္လ်ာရဲ႕ျငင္းဆန္မႈေၾကာင့္သူဒီအတိုင္းေနေနလိုက္သည္။သူတစ္ပါးရဲ႕ကိစၥမို႔ ဝင္ၿပီးမစြက္ဖက္ခ်င္။

"သူရ"

"ေျပာေလ သက္လ်ာ"

"ငါ့ကိုေမာင့္အိမ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးပါ"

"ဘာကိစၥသြားမွာလဲ သက္လ်ာ"

"ငါတို႔မနက္ျဖန္ျပန္မွာမလား မျပန္ခင္ ဘဘႀကီးကိုအမွန္တိုင္းေျပာၿပီးေတာင္းပန္ခ်င္လို႔ ငါ့ကိုလိုက္ပို႔ပါ"

ဦးမင္းမ်ိဳးႏြယ္ဆီသြားခ်င္လို႔ဆိုတာထက္
တကယ္တမ္းေတာ့ ေမာင့္မ်က္ႏွာကိုေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ေတြ႕ခ်င္မိတာဆိုပိုမွန္လိမ့္မည္။ဒါကိုေတာ့သူရကိုမေျပာျဖစ္။