- 32 - [ Zawgyi ]

16.4K 617 30
                                    


(Zawgyi)


"မင္းအမိန့္!"

"ဂ်ာ..."

႐ြံ႕ေတြနဲ႕ေဆာ့ေနရာမွမရပ္ေသးဘဲသူ႕ကိုျပန္ထူးလာတဲ့သားျဖစ္သူ။အျပစ္လုပ္ထားတာကိုလူမိသြားေတာ့ေၾကာက္သည့္ဟန္ျဖင့္မ်က္လုံးက ေပကလပ္ေပကလပ္လုပ္ေနသည္။ဒါ့အျပင္သက္လ်ာကစိုက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္အျပစ္လြတ္ေအာင္ သြားျဖဴျဖဴေသးေသးေလးေတြေပၚတဲ့အထိၿပဳံးျပေနေသးသည္။

"ဘာလို႔႐ြံ႕ေတြနဲ႕ေဆာ့ေနတာလဲ ပါးပါးေျပာထားတယ္ေလ ေအာ့ေအာ့ေတြလို႔"

"တားခဏပဲေခ်ာ့မွာ"

"မရဘူး အခုခ်က္ခ်င္းထ"

"No ပါပါး"

"အိုအို႔ ပါပါးစိတ္မတိုခ်င္ဘူးေနာ္အခုထ"

ဂ်စ္တီးဂ်စ္ကန္နိုင္တဲ့ပုံကဟိုတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ပုံစံထည္းပင္။သားကိုေမြးတုန္းကဆို မျမင္ခ်င္ပါဘူးဆိုတဲ့သူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုျမင္ေနရသည့္အတိုင္းကို သားငယ္ကေမာင္နဲ႕အရမ္းတူသည္။

ေၾကာင္မ်က္လုံးေလးေတြလိုအညိုေရာင္မ်က္ဝန္းေလးေတြကေမာင့္ဆီကအေမြရထားသလို ေက်ာ့ဆင္းေနတဲ့မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ေလးေတြကေတာ့သူ႕ဆီကအေမြရထားတာျဖစ္သည္။

ပါးႏွစ္ဖက္ကမို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနကာျဖစ္ညွစ္စရာႀကီးမို႔ အကုန္လုံးကသားကို'အိုအို႔'ဟုခ်စ္စနိုးနဲ႕ေခၚၾကသည္။ဒါကိုအသက္သာ 4ႏွစ္မျပည့္ေသးတာ သူ႕နာမည္ကိုအိုအို႔လို႔ေခၚရင္မင္းအမိန့္တို႔က မႀကိဳက္ပါဘူးတဲ့ေလ။

"နင္းအနိမ့္ "

"ဘာေျပာတာလဲ အိုအို႔"

"အိုအို႔မဟုတ္ဘူး နင္းအနိမ့္ပါဆို အီး...ဟီး..."

ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုယမ္းကာမ်က္ရည္မထြက္ဘဲငိုေနတဲ့ကေလးငယ္ကိုၾကည့္ၿပီးသက္လ်ာအားရပါးရရယ္လိုက္သည္။ကေလးငယ္က စကားကလဲမပီ။

"ရယ္နဲ႕"

"အာ...ဟုတ္ၿပီ ပါပါးရဲ႕အမိန့္ေလးကလိမၼာတယ္ေနာ္ ထေတာ့ေအာ့ေအာ့ေတြနဲ႕ညစ္ပတ္ကုန္ၿပီ ေရသြားခ်ိဳးၾကမယ္"

"ခ်ီ"

"သားကညစ္ပတ္ေနတာေလ ပါပါးကမခ်ီခ်င္ပါဘူး"

မင်းသဘောပါ မောင့်သက်လျာ [ Complete ] Where stories live. Discover now