Chasing Chances

Kabanata 34

HOPE

Naalimpungatan ako mula sa mainit na hiningang tumatama sa may leeg ko. Ang bigat at higpit mula sa bagay na siyang nakabalot sa baywang ko. Kasama na rin ang sakit na iniinda ng buo kong katawan at ang hapdi mula sa pagkababae ko.

T-Teka? Mahapdi? Masakit? Ang aking tilapia?

Bigla akong dumilat sa mga naalala at agad na bumumgad sa akin ang mukha ni Chance.

Muntik pa akong sumigaw sa gulat at itulak si Chance—pero agad akong natauhan at nanumbalik sa isip ko ang lahat ng mga pinaggagawa namin.

"You're fucking tight!"

"Oh, please."

"Ang sarap mo."

"OM—" Shit! Agad akong tinakpan ang sariling bibig para pigilan na gumawa ng kahit na anong ingay.

Marahan kong nilingon si Chance na mahimbing pa rin ang tulog at mahigpit ang mga yapos sa baywang ko.

D-Did we really—uhm… jugjugan all the way? Hindi ba ako nanaginip kagabi?

Talaga bang na-hit ko na ang notification bell ni Chance? At muntik pang umabot sa ngalangala ko ang talong niya?

Mulagat ang mga mata kong nakatitig sa kisame at tila hindi pa rin ako makapaniwala. Marahan at maingat kong inangat ang kamay para sampalin ang sarili at aray!

Masakit! Hindi ako nanaginip at totoo pa sa pekeng suso ni Francis ang lahat ng ito.

Pigil hininga kong muling nilingon si Chance at hindi ko mapigilan ngumiti.

"Ahehe. Sherep? Sherep na sherep yern?" hagikgik ko sabay tusok ko sa matangos niyang ilong at bahagya siyang kumislot.

Bigla akong kinabahan na baka magising si Chance but luckily, may pagkatulog mantika siya.

Tama lang! Huwag ka munang gumising. Kailangan ko muna umisip ng magandang palusot kung bakit magkatabi tayo ngayon at kung saan ako hahanap ng kapal ng mukha sa mga nangyari.

Sabihin ko kaya na nadulas siya at diretso siyang sumubsob sa tilapia ko?

Ah, hindi masyadong weird.

Harvesting kagabi kaya nasungkit ko ang talong niya?

Pero ako ba ang sumingkit? Parang hindi ko nga nakita kung daks ba o juts itong si Chance, eh.

Kapaan lang kagabi.

Teka! Speaking of hindi nakita. Wala naman siguro masama kung sisilipin ko kung talaga bang malaki o baka naman imagination ko lang 'yun.

Okay, saglit lang. Sisilipin ko lang talaga.  Kagat labi kong itinaas ang kumot at dahan-dahan akong yumuko para silipin ang mga tinatago namin sa ilalim ng kumot.

At ngumiwi pa ako sa sarili nang makitang may ilang bigote pa ang tilapia ko. Buti naman at tanggap ni Chance na binabalbas din ang tilapia.

So ito na nga… the moment of truth para magka—

"Ay kapre—" impit kong tili at agad kong tinakpan ang bibig sa gulat at sa takot na baka magising ang kapre ni Chance.

Shuta! Isa pa nga. Baka namamaligno lang ako.

Ay kapre! Kapre nga, walang duda!

Lord bakit ka naman ganito?

Nag star margarine din naman ako noong bata pero bakit itong talong ni Chance mas matangkad pa sa akin?

Dapat pala pataba na lang ng lupa ang nilaklak ko noong bata ako. Baka sakaling tumangkad din ako ng husto.

Inangat ko ulit ang kumot at balak ko sana hawiin ang kulot na hair ng kapre ni Chance kaso biglang may sumagi sa isip ko at bigla akong tinubuan nang makapal na hiya.