Hyung is Mine (Completed)

Part-23🚨

'သားJimin နှုတ်ခမ်းကဘာအကောင်ကိုက်ခံရတာလဲ'

'ဗျာ!'

'သားနှုတ်ခမ်းက ရောင်ပြီးပေါက်နေလို့လေ'

'အဲတာ…ဟို…ဟို '

'ယုန်ကိုက်သွားတာနေမှာပေါ့'

'ဘယ်လို! ယုန်ဟုတ်လာသား ဘယ်ကယုန်က သားအခန်းထဲရောက်နေတာလဲ'

'ဘယ်ယုန်ရှိမလဲ အွတ် အွတ်'

ဇွတ်တွေပြောချင်နေသော Taeပါးစပ်ကို hoseokမှ လှမ်းပိတ်လိုက်တော့သည်။

'Taeကစနေတာအန်တီ Jiminကိုအကောင်ကိုက်သွားတာနေမှာပါ ဟုတ်တယ်မလားJiminie'

'ဟုတ် ဟုတ်တယ် ညအိပ်တုန်းကသတိမထားမိလိုက်လို့ကိုက်ခံရတာထင်တယ်'

'ဂရုစိုက်ပါသားရယ် ဆေးလေးလဲလိမ်းအုံး အရမ်းကိုရောင်နေတာ'

'ဟုတ်မေမေ'

စားပွဲဝိုင်းလေဟာ ခေတ္တမျှ တိတ်ဆိတ်သွားပြီး ဇွန်းသံမှလွဲ အခြားသောသံများထွက်မလာတော့ပါ။

လုပ်ချင်ရာလုပ်ထားရ၍ ကြိတ်ကျေနပ်နေသောလူတစ်ယောက်ကို သာသာမှလွဲ မည်သူမှသတိမထားမိကြပါ။

'ကိုယ်ဒီနေ့ကျောင်းမတတ်ဘူးနော်'

'အဲဒီတော့'

'စိတ်ပူနေမှာဆိုးလို့'

'ဝေးသေး!'

'သေချာလို့လား မနေ့ညကတော့ အပေးယူတည့်နေ'

'ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်း သူများတွေကြားကုန်ရင်တစ်မျိုးထင်နေအုံးမယ်'

'ကြားလဲဘာဖြစ်လဲ ရူးရူးမူးမူးနမ်းခဲ့ကြတာအမှန်ပဲကို'

'Jeon Jungkook! မင်းပါးစပ်ပိတ်ထားလို့မရဘူးလား'

'ပိတ်စေချင်လား…? ပိတ်စေချင်ရင် နမ်းလေ'

'သွားသေလိုက်'

ခြေလေးစောင့်ကာ ထွက်သွားသော ကျောပြင်သေးသေးလေးကို ငေးရင်း သက်ပြင်းတစ်ချက်ချမိ၏။

Jeon Jungkookမင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ? စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ကပ်စမ်း။

Yoongi hyungတို့ကားထွက်သွားမှ ဦးတည်ရာဆီသို့ ထွက်ခဲ့လိုက်၏။

Yoongi hyungသည် အမြဲတမ်းဆိုသလို Minnyလေးတို့ကို ကျောင်းကြိုကျောင်းပို့လုပ်ပေး၏။သို့ပေမဲ့ Minnyလေးရဲ့မိဘများနှင့် သိကျွမ်းခြင်းမရှိ ဘယ်သိမလဲ အိမ်ထဲဝင်လည်ရန် ဘယ်တော့မှခေါ်မရတာကို။