နေသာတဲ့နေ့တွေမှာဆို ခင်ဗျားကိုနမ်းချင်တယ် [Completed]

Ep. 2

Unicode;

*အကိုက ကော်ဖီဆိုရင် ခါးတာပဲကြိုက်တက်တယ်... အထူးသဖြင့် Breezy လို့ခေါ်တဲ့ဆိုင်က ကော်ဖီကိုပိုကြိုက်တယ်*

အကိုကိုင်လာတက်တဲ့ ကော်ဖီbox လေးကို မြင်နေကျဖြစ်တာမို့ ဆိုင်နာမည် ရင်းနှီးနေခဲ့ပေမဲ့ အဲ့ဒီဆိုင်က ဘယ်နေရာမှာရှိမှန်းတောင် မသိပါဘူး....
တစ်နေ့ကျမှ အကိုနဲ့ဖြစ်အောင်သွားရဦးမယ်လို့ သူစိတ်ကူးတယ်...

ဒီလိုစိတ်ကူးနဲ့ ရေးမှတ်ဖြစ်တဲ့ စာအုပ်လေးတောင် စာမျက်နှာများလှ​ပြီရယ်...
ဒါကို ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ဒိုင်ယာရီလို့ခေါ်ရမလား.. အကို့ရဲ့ဖြစ်တည်ရာလို့တောင် အမည်ပေးရမလား ဝေခွဲမရအောင်ဖြစ်နေပြီ....
ဘာလို့ဆို စာမျက်နှာတိုင်းမှာ စာကြောင်းတိုင်းမှာ အကိုနဲ့ချည်း ပြည့်နှက်နေလို့...

"ဟေး!! ဝမ်ရိပေါ်!! ငါ့ကိုမြင်လားးး"

အရှေ့ကွင်းပြင်ကြီးထဲမှာ အားကစားဂျာစီနဲ့ ပြေးလွားရင်း ဘောလုံးကန်နေတဲ့ ရှင်းယီအတွက် တစ်ဦးတည်းသော ပရိတ်သတ်က သူပဲဖြစ်တယ်...
ကျောင်းအားကစားပွဲကြောင့် မဖြစ်မနေ ပါဝင်လေ့ကျင့်နေရတဲ့ ရှင်းယီကတော့ ချွေးတစ်လုံးလုံးနဲ့ ပြေးလွားလို့ပါပဲ...
ဘောလုံးကန်ခြင်းက သူ့ဝါသနာမဟုတ်ဘူးရယ်..
သူက ပြေးလွားခြင်းတွေကို မုန်းတီးရတဲ့သူဖြစ်တယ်..

တစ်ချို့သော အခွင့်ထူးခံကိုရရှိထားတဲ့ဝန်ရိပေါ်က ကျောင်းပွဲတွေမှာ ထွေထွေထူးထူးသိပ်ပြီးပါစရာမလိုဘူး..
ဒီလို ကျောင်းပွဲကာလတွေဆိုရင် စာသင်ချိန်လည်းနည်းတာမို့ သူက အမြဲလိုအချိန်တွေအားလပ်နေတက်တယ်...

လုပ်စရာမရှိတဲ့အချိန်တွေကပိုလို့တောင် နှေးကွေးနေတက်ပါတယ်...
ဒီနေရာမှာ ထိုင်နေမိတဲ့အတောတွင်း အကို့အကြောင်းတွေးမိခြင်းက သိပ်ပြီး အကျိုးအကြောင်းဆီလျော်တယ်လို့ သူထင်တယ်..
ဒါကို အာရုံပျံ့လွင့်တယ် ခေါ်လို့မရတော့ဘူးလေ...
အားလပ်နေတဲ့အချိန်တွေကို အကို့အကြောင်းတွေ စဥ်းစားရင်း အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိဖြုန်းနေရုံပါပဲ...

သူ့ကိုယ်သူ ဂုဏ်ဆာနေပုံရတဲ့ရှင်းယီက ကွင်းပြင်ထဲကနေ သူ့ကို မကြာခဏလက်ဝှေးယမ်းပြရင်း လှမ်းလှမ်းအော်တယ်...
သူ ပြုံးပြလို့ လက်ပြန်ပြလိုက်ပြီး အတွေးစတို့ကို ဆက်ပြီးဖြန့်ကျက်ဖို့ပြင်တယ်...