Part - 40
My Oleander Hubby
" သားကို ကိုယ္ပဲ ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေပးရမလားဟင္"
" ေက်ာင္း တြားဘူးေနာ္! ! တြားဘူးခ်ိဳ တြားဘူး "
ေက်ာင္းဆိုတဲ့အသံကိုၾကားတာနဲ႔ ဂြၽန္ပိစိတို႔က
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းလိမ္ၿပီး ေကာက္ေတာ္မူေလၿပီ ။
အားကိုး႐ွိမွန္းသိေနလို႔ အရမ္းဆိုးျပေနေသာ
ဂြၽန္ပိစိပါပဲ ။
" ပါးပါးေရ ဂြၽန္က ေက်ာင္းတြားခ်င္ေသးဝူးလို႔ ၊ ဒယ့္ဒီကို ေၾကာေပးဦး "
သူ႔ဒယ္ဒီက ေက်ာင္းလိုက္ပို႔မွာစိုးလို႔ ကိုယ့္ကိုပါစစ္ကူလွမ္းေတာင္းေနေသးသည္ ။
" မိုးမလင္းေသးဘူး ၊ ခင္ဗ်ားတို႔သားဖေတြက ဘယ္လိုဆူညံေနတာတုန္း "
" ေက်ာင္းတြားဘူး ၊ လံုးဝလံုးဝ တြားဘူးေနာ္ "
" ဂြၽန္ေနာ္ ဆိုးမလာနဲ႔ ၊ ဆိုင္ကို ကိုယ္ဆူညံေအာင္မလုပ္ဘူးေနာ္ ၊ ဂြၽန္လုပ္ေနတာ "
ကိုယ့္အသံနဲ႔အတူတူ သားရဲ႕အသံကေနာက္ပါးဆီကေန လူႀကီးရဲ႕ အသံကပါ ပ်ံ႔လြင့္လာၿပီး ကိုယ္႐ွိေနတဲ့ ေနရာဆီကို ႏွစ္ေယာက္သားေျပးလာသည္ ။
ကိုယ္ကေတာ့ ဆိုင္ေလးထဲမွာ ေကာ္ဖီလာေသာက္သူေတြျပည့္ေနတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ရမလားကို တိုးတိုးေလးေမးလိုက္မိတာပါ။ သားကေတာ့ အာျဗဲႀကီးနဲ႔ေအာ္ၿပီးမွ အနားကိုေရာက္ခ်လာတာ။
ဆိုင္အျပင္အဆင္ႏွင့္ ေကာ္ဖီေကာင္းေကာင္းကို
တြဲၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူခ်င္တဲ့သူေတြသာ လာေရာက္က်တာမ်ားတဲ့ဆိုင္ေလးမို႔ ဆူညံသံေတြလံုးဝ႐ွိမေန ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ကိုယ္နဲ႔သား ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို အနီးဆံုးဝိုင္းမွာ႐ွိေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြကၾကားသြားပံုရသည္ ။
ကိုယ္နဲ႔ရာဇ္ အတူယွဥ္တြဲၿပီး ႐ွိေနတဲ့ေနရာဆီမ်က္လံုးေတြေဝ့လာရင္း သား႐ွိေနတဲ့ေနရာဆီကိုလဲ
မသိမသာ လွမ္းၾကည့္တာကိုေတြ႔လိုက္ရ၏ ။
အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္ကို ပါးပါးနဲ႔ ဒယ္ဒီလို႔ေအာ္ေခၚေနတဲ့ကေလးငယ္ေလး ။ ေခတ္ကာလမိန္းကေလးေတြမို႔ အေျခအေနကို ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သြားပံုရ၏ ။ ရာဇ္မ်က္ႏွာကေတာ့ နီရဲလာေလၿပီ ။
YOU ARE READING
My Oleander Hubby ( Completed )
Fanfiction" ရေစက်မပြတ်လို့ တစ်ပတ်ပြန်လည်လာတဲ့ သံသရာဟာ သံသယနဲ့ အစပြုရတာမျိုးတော့ ဘယ်တော့မှမဖြစ်စေချင်ပါ ။ ချစ်ခြင်းအားဖြင့် တစ်ခါလောက်တော့ ငြိမ်းချမ်းချင်မိပါရဲ့ " " ေရစက္မျပတ္လို႔ တစ္ပတ္ျပန္လည္လာတဲ့ သံသရာဟာ သံသယနဲ႔ အစျပဳရတာမ်ိဳးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ေစခ်င္ပါ...
