ALPTEKİN

otuz sekiz

Selam, nasılsınız? Bu bölüm sadece Alptekin ve Almira bölümü. Geçen bölümün acısını çıkartmak istedim.

Desteğinizi biraz daha artırıp oylarınızı ve yorumlarınızı çoğaltırsanız çok sevinirim.

Bu arada Alaca Tutkusu'nu yeniden yayınlayacağım fakat biraz düzenlenmesi gerekiyor. Yavaş yavaş bölümleri ekleyeceğim.

38.BÖLÜM;

Odanın içindeki saatin sesi kafamın içinde yankılanırken ben öylece tavanı izliyordum. Kafamı kaldırmaya mecalim yoktu. Bütün kemiklerim sızlıyor ve başım ağrıyordu. Dün gece kaçta yatağa girdiğimi hatırlamıyordum. Hatırladığım en son şey Özgür'e her şeyi anlatmam ve onun verdiğim tepkiler karşısında kızmasıydı. Ve şimdi yatağın içinde baygın sayılacak bir halde uzanıyordum.

Kafamı kaldıramazken sağa doğru dönüp şarj cihazından telefonumu çıkardım. İki gündür herkese sırtımı dönmüştüm ama artık buna devam edemezdim. Hem daha iyi hissediyordum, yaşadıklarımla yüzleşmek iyi gelmişti. Birisine içime dökmek sırtımdaki yükü hafifletmişti. Ve Özgür benim şansım olmuştu. Sanki yaradan acımı dindirmek için onu karşıma çıkarmıştı. Halimden anlayan iyi yüreğiyle beni dinleyen bir arkadaşım olmuştu.

Telefonumun ekranını açtığımda önüme aramaların ve mesajların bildirimleri düştü. En son gelen mesaj Alptekin'dendi. Artık şaşırmıyordum hatta alışıyordum. O böyleydi ve onu değiştirmem mümkün değildi. Durmuyordu ve durmayacaktı. Bunu çözmem en azından şuanlık mümkün değildi. Ona karşılık vererek bu hale gelmesine ben sebep olmuştum.

Ekrana tıklayıp mesaj kutumu açtım ve onun ismini buldum. Kaybolduğum gece saat dörtte ilk mesajı atmıştı; Çok özledim.

Yutkunamadım. Bir yumru büyüdü boğazımda ve ben nefes bile alamadım. Onun ne kadar kırsamda benden vazgeçmiyordu. Üstüne üstlük son söylediklerim tıpkı onun yaptıkları gibi affedilir şeyler değildi.

Seni istemiyorum.

O gün bahçedeki gözleri aklıma geldi. Bana attığı o kırgın bakış yine boğazıma sarıldı. Titreyen sesi, dolan gözleri ve kaçırdığı bakışları.. Tüm bunlara rağmen, bana rağmen benden vazgeçmeyerek diretmişti ve ben yine onun kalbini paramparça etmiştim.

O gün yaşanan her şeyi Özgür'e dün gece anlattım. Önce Fırat'ı anlattım, otoparkta yaşanan olayı ve ardından Alptekin'in onu bıçaklamasını ve soğukkanlı bir şekilde yaptığından hiç pişman olmadığını söylemesini.. Bütün ailenin sır gibi sakladığı olayı hiçbir şeyi es geçmeden Özgür'e döktüm.

Bana kızdı. Fırat'a defalarca küfür etti ve Alptekin'e övgüler yağdırdı. Bir an onun benimle dalga geçtiğini düşünsemde gayet gerçekçi bir şekilde Alptekini savunmuştu. Ona göre her şeyden önce Fırat bir kadını taciz etmişti ki haklıydı. Fırat beni taciz etmişti ve o gün ilk değildi. Fiziksel bir tacizi olmasa bile defalarca sözleriyle bedenim hakkında yorumlarda bulunmuştu. Onu görmemezlikten gelerek insanlık yaptığımı düşünsemde bu tamamiyle aptallıktı. Ben sessiz kaldıkça daha ileri gitti ve durmadı.

Yeniden telefonuma odaklanırken diğer mesajı gönderdiği saate baktım 05.21. İlk mesajı yazdıktan sadece bir buçuk saat sonra atmıştı. Adadayım.

Tüm yorgunluğumu unutup şok içerisinde ekrana bakakaldım. Gecenin bir yarısı adaya gelmişti. Yetmezmiş gibi altındaki mesajlar vardı.

Yanına geliyorum. 05.22