O gözlerini kaçırdı, ben derince soluklandım. Aramızdaki kısacık mesafe gittikçe gözümde büyürken yutkunduğunu işittim. Yandam gördüğüm çehresindeki kemikleri izledim. Yüzü bir erkeğe göre çok güzeldi, sanki her yeri özenle yaratılmış gibiydi. Alptekin'i kıskanmamak mümkün değildi. Gözlerini denize dikmiş öylece bakıyordu. Aklından geçenleri bilmek isterdim, duymak isterdim.
Bakışları öyle derin ve öyle gizliydi ki onda bir şey çözmek mümkün değildi. Ona bakarken ucu gözükmeyen derin bir kuyuya baktığımı düşünüyordum. Büyüyordu. Herkesin yaramızlıklarını izlediği çocuk olmaktan çıkmıştı. Babam ona serseri derdi. O serseri büyümüştü. Kalbini bir kıza vermişti.
Etrafında sayısız şey dönen çocuk artık her şeyi daha iyi anlıyordu. Farkındaydı, cümleleri bile değişiyordu.
"Ben herkesin yanlış saydığı doğrumda devinirken ve itin biri asıl yanlışı yaparken karşımda doğruyu oynayamaz."
Bu cümleyi hiçbir zaman unutmayacaktım.
İçimde bastırmakta zorlandığım tarafım onu hep merak ediyordu. Çünkü onu anlamıyordum. İzin vermiyordu. "Zorunda değilsin Almira." Yutkundu ve gözlerini kaçırdı. "O gece yanımda olmanı istiyorum ama zorunda değilsin."
Yanımda olmanı istiyorum.
'Neden?'
Sormak istedim, tırnaklarım avucumun içine derin izler bırakırken kendimi zorlukla durdurdum. Cesaret edemedim, duymak istemedim. O birini seviyordu, benden çokça küçüktü. Beni ablası gibi görüyordu muhtemelen ve ben saçmalıyordum. Yaptığım, düşündüğüm doğru değildi. Aklımdan geçenler, mantığımın çiğnedikleri yanlıştı. Ben aptalın tekiydim.
Son günlerde düşünmekten kaçtığım her şey onun gözlerine tutunmuşken yere serilmişti. Artık onları durduramıyordum.
Saçmalıyordum.
İteklediğim zehirli düşüncelerimin bana hükmetmesine izin veremezdim. Biz arkadaştık. Alptekin Üner beni ablası gibi görüyordu.
"Zorunda olmadığımı biliyorum" Diye mırıldandım, cümlelerimin gittiği yerleri özenle seçmek için uğraştım. "Sen benim için bu yemeği kabul ettin, bende senin için geleceğim. İtiraz etmeni de istemiyorum."
Başını salladı usulca, gözleri açık omuzlarımdadolaşırken elini sırtıma koydu. "İçeri girelim, üşüdün."
"Git." Yanlış anlamaması için gülümsedim. "Orada olmak istemiyorsun, gelme."
Dudakları aralandı ama konuşamadan telefonu çaldı. Elini cebine atarken bana bir bakış attı. Telefonu avcuna düşürdüğünde üstündeki deri ceketi çıkarıp bana uzattı. Burnuma parfümünün kokusu doluşurken yutkunup geriledim. Beni umursamadı, yanıma gelip ceketi omuzlarıma bıraktı.
Gözlerimi ondan ayırmadım, telefonunu açıp kulağına yasladı. "Efendim?"
Elini belime yaslayıp yürümem için iteklediğinde yanımda bir adıma atmıştı. İkimiz birlikte küçük adımlarla restauranta yürüyorduk. "Olmaz." Kaşlarını kaldırıp restaurantı gösterdi. Üşüdüğümü çoktan fark etmişti.
Başımı iki yana sallayıp omuzlarımı silktim.
Dudaklarını ısırdı. "İşim var, sonra." Kiminle konuştuysa telefonu suratına kapattı. İnatçı mavilikleri ısrarını geri çevirdiğim için öfkesini sırtlanmıştı. "İçeri girsene Almira."
"Ne hırlıyorsun?" Ceketini omuzlarımdan çekip göğsüne çarptım. Uzun kahverengi saçlarımı geriye itekleyip parıldayan mavilerine göz devirim. Arkamı dönüp bir adım atmaya kalktım ama uzaklaşmama izin vermedi. Eli bileğime sertçe tutundu.
"Söz dinlemiyorsun."
"Şımarık." Dilimi çıkardım, hala garip garip bakıyordu. "Sen benim sözümü dinlemiyorsun."
"Üşüyorsun, seni düşündüğüm için içeri girmeni istedim."
"Tamam." Bileğimi elinden kurtarıp geriye doğru bir adım attım. "Gelme, kim çağırıyorsa yanına gidebilirsin."
*
9:Yemek nasıldı?
9:Döndün mü?
Almira:Evet
Almira: Bir sorun çıkmadı
Almira:Ne başarılı ne başarısız bir operasyondu
9:Nasıl yani?
Almira:Boşversene
Almira:Bunları gerçekten merak ediyor musun?
9:Evet
9:Senin hakkındaki her şeyi merak ediyorum
9:Özellikle içinde hemcinslerim olan şeyleri
Almira:Ceyhun arkadaşım
Almira:Bazıları bizi yakıştırsada aramızda öyle bir şey yok
Almira.Alptekin
Almira:Alptekin işte
9:İşte??
Almira:Yani
Almira.Bilmiyorum, arkadaşım değil gibi
Almira:Ama arkadaşız
Almira:Sadece biraz fazla tartışıyoruz
9:Melisa'nın kardeşi olmasaydı
9:Senin için kim olurdu
Almira:Hiç kimse
Almira:Tanımazdım galiba
Almira:Yaşlarımız çok zıt zaten
9:Yaşlarımız çok zıt değil dünya güzeli
*
YOU ARE READING
ALPTEKİN
Teen Fiction"Ben seni istiyorum Almira Tanyel, sen anlamaktan kaçsanda ben bağırmaktan çekinmeyeceğim." Yüzü yüzüme eğilirken tuttuğu bileklerimi başımın üstünde sabitledi. Yüreğim yerinden çıkacak gibiydi, sanki rüyaların en güzelindeydim. Aklımsa benden nefre...
