It was a saturday morning, normal naman na sa akin ang ganito lalo na at most of the time ay sa bahay lang ako nagtatrabaho, minsan na lang din ako dumaan sa studio.
Napag-isipan kong maglakad na lang muna sa park, siguro for a change.
Lalabas na sana ako ng condo ko kaso nagulat ako dahil pagbukas ko pa lang ng pinto ay bumungad sa akin si Stell.
"Stell? Halika pasok ka," sabi ko ag binuksan ang pibto para sa kaniya.
Siguro next week na lang ako magche-change ng plan.
"Coffee?," alok ko at tumango siya. Naupo siya sa sofa kaya iniwan ko muna siya para magtimpla ng kape namin.
Hindi ko maiwasan na mapaisip, kung siguro naging kami na lang dalawa, hindi siya magkakaganito. Pero sino nga bang papatol sa akin?
"Coffee for Stell," sabi ko at inilapag iyon sa coffee table.
"Salamat."
Umupo ako sa gilid habang hinihigop ko yung mainit na kape. Yum.
"So tell me, what did he do this time?"
Siyempre hindi ko hahayaan na hindi siya magkwento. Ang aga niyang pumunta dito, tapos para sa ano lang? Sa kape? No way.
"Hindi naman masama, I guess. It's just that, I think im liking him now."
The hope I had slowly faded. Ang tanga ko naman, I was expecting him to say na nakipag divorce na siya doon.
Yun pala, gusto na niya.
"Then, that's great 'di ba? Tutal kasal naman kayong dalawa. Wala ka nang problema."
Ako na lang mamomoroblema.
"Ewan ko. Napaka ubelievable naman' di ba? Arranged marriage kami, pero eto ako ngayon. Unti-unti siyang minamahal."
---
Matapos naming mag-usap ni Stell ay umalis na siya. Dahil siyempre, kailangan na niya umuwi sa asawa niya.
Masakit, oo.
Pero ano nga bang magagawa ko?
Sigurado ako, matagal na silang tinadhana non, kahit wala yang arrange marriage na yan.
" Hay Ken, nagpapakatanga ka na naman sa pag-ibig."
Wala na akong ibang ginawa kundi ang humilata sa kama ko at tumitig sa kisame. Normal lang naman ito.
Pero bakit ganun?
Bakit kahit ilang beses kong sabihin sa sadili ko na never akong mamahalin ni Stell, meron pa ding konting pag-asa na maybe he will.
Naramdaman ko na lang ang pagtulo ng luha ko. Ayan na naman ako, iniiyakan yung tao na ang tingin sa akin ay kapatid.
Biglang umilaw yung phone ko, kasabay ng paglabas ng caller id ni Stell.
Agad kong pinunsan yung luha ko nago ito sagutin.
"Hello Stell?"
[Hello. Pasensiya sa abala. Pero Ken, available ka ba tomorrrow? Gusto ka daw niyang makilala. Don't worry, hindi ka thirdwheel. May kasama naman daw siyang kaibigan niya. ]
"Ah, sure. Ikaw ha, ipapakilala mo na sa akin yang asawa mo ha. Siguraduhin mo na hindi ako thirdwheel, kung hindi ikukukwento ko yu-"
[Shuhs. Oo na. Sige, good night Ken. ]
"Good night, Stell."
----
Kinakabahan ako, kanina pa ako nakatayo sa labas ng coffee shop na ito. Nagdadalawang-isip kung sisipot ba ako o hindi.
Well, yolo.
"Hello, Stell."
"Ken,halika maupo ka dito."
Nginitian ko yung lalaking kasama niya, must be him.
"Ah, Pau. Eto nga pala yung best friend ko si Ken. And Ken, this is Pau, my hus-basta si Pau."
Nakipagkamay ako kay Paulo.
"Nice to meet you," sabi niya.
"Nice to meet you too," sabi ko at nagsimula na silang magkwento.
I mean, nagtanong si Pau ng mga hobbies ko. Ganun.
"Jah, bakit late ka? May kotse kang sarili perp late ka pa din?," napalingon ako sa lalaking nakatayo.
Matangkad, maputi, singkit ang mga mata, gwapo. Oo gwapo. Pero kung titignan mo si Stell, mas gwapo ako.
"Jah, this is Ken. Ken, this Justin. Friend ni Pau."
"Hello, nice to meet you, Ken."
"Nice to meet you too, Justin."
"Jah na lang, maayado nang common yung Justin."
"Sige, Jah."
Naupo na siya sa tabi ko, lumapit yung waiter kaya nag-order na ako, ganuna na din silang tatlo.
"Wah, hindi ko ba magkaka-diabetes niyan?"
"Hindi, hindi ko alam."
Patuloy pa din akong nagdagdag ng asukal sa kape, I mean sino bang may ayaw sa matamis na kape? Si Stell.
"Gusto kong i-try," napalingon ako kay Jah.
"Sure ka?"
"Mhm."
Nilagyan ko din ng asukal yung kaniya, "Ang sarap nga."
Napansin kong tahimik yung dalawa sa harapan namin. Kaya nilingon ko sila at parehas silang may hawak na cellphone, mukhang nangunguha ng pic at video.
"Para sa kasal niyo ito, first meet up, to first date. 'di ba advance ako mag-isip?"
Nagtawanan silang dalawa ni Paulo. Edi wow.
Napatingin ako kay Jah na tahimik na humihigop ng kape, mukhang wala siyang pakealam sa mga pinaggagawa nitong dalawa.
"Hey Ken," napalingon ako kay Jah.
"Bakit Jah?," tanong ko at uminom ng kape, ang sarap naman talaga ng kape dito, kaya favorite place ko ito.
"Kunin ko sana number mo."
----
Eto na, saturday morning na. Maglalakad na ako sa park, dahil 'di natuloy nung nakaraan.
Lalabas na sana ako ng condo ko nang bjgla itong bumukas. Napahilamaos ako sa mukha ko.
"Ste-"
"Jah? Anong nangyari sayo?," alalng tanong ko at pinapasok siya sa loob.
I guess this is a sign to not change at all?
