Μισό μπουκάλι Μπρούσκο, λίγο γάργαρο νερό και η κυρά βγήκε μέσα στα αγιάζι...
Στάθηκε απέναντι και κοίταξε τρομαγμένη...
Οι μοίρες μέθυσαν , έμπλεξαν τις κλωστές τους και στης ζωής τον αργαλειό τα έβαψαν όλα κόκκινα...
Πόσα είδη υπάρχουν άραγε;
Το κ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Λένε πως οι άνθρωποι πληγώνουν για να νιώσουν πως πετυχαίνουν κάτι αξιόλογο. Πως δεν ήρθανε απλά στον κόσμο για να εξαφανιστούν αφανείς. Πως πληγώνουν για να υπάρχει κάποιος εκεί έξω και να τους θυμάται. Γιατί ποτέ όμως κανείς δε θυμάται αυτόν που αγαπα; Γιατί τον αφήνουμε να χαθεί κρατώντας μονάχα αυτόν που πλήγωσε; Ίσως γιατί αυτός που καταφέρνει να πληγώσει κάποιον είναι και αυτός που πραγματικά πονάει .. είναι αυτός που κάποτε αγάπησες και του έδωσες τα πάντα μα τα τσάκισε και τα πέταξε δίχως έλεος...
Βρέχει απόψε... Ρίχνει εκείνες τις καταραμένες αγαπημένες του ψιχαλες και εγώ κρύβομαι πίσω από ένα γυαλί αδυνατώντας ακόμα και να τις αγγίξω. Ακούω τη φωνή του να πλαγιάζει το νου μου μα δεν είμαι σίγουρη αν πράγματι είναι εκείνος ή η φωνή ανήκει στον απόηχο της ύπαρξης του...
Γιατί ρε Ορέστη;
Αστείο, κοινότυπο και πολυφορεμενο σωστά;
Ένα γιατί σε συνοδεία από ένα όνομα εμπερικλείουν μέσα τους μια ζωή που έχασες. Στιγμές που ήρθαν , φωλιασαν και ύστερα χάθηκαν μακριά...
Κάποιος κάποτε, είπε πως είναι σημαντικό οι αναμνήσεις μας να απαρτίζονται από ευτυχία. Παρακάλεσε για αυτή. Έπεσε στα γόνατα εκλιπαροντας τη ζωή για λίγο έλεος να εκείνη τον χλεύασε. Δε δείχνει έλεος το παρελθόν και σαν περάσουν οι στιγμές, είτε καλές είτε κακές δεν αλλάζουν.
Οι φιλόσοφοι ουρλιάζουν ότι πρέπει να χτίζουμε ένα όμορφο σήμερα έτσι ώστε όταν γίνει ανάμνηση μεγαλώνοντας να είναι γλυκό. Να αφήνει χαμόγελο στα χείλη και όχι πόνο...
Αυτό που κανένας δεν είπε όμως σε όλους αυτούς τους γνωστικούς, είναι πως καμία φορά οι πιο γλυκές και όμορφες αναμνήσεις, πονάνε χίλιες φορές πιο πολύ από τις άλλες... Στις άλλες μαθαίνεις και αφομοιώνεις το πονο, ενώ σε αυτές, τρέφεις τη καρδούλα σου για να αντέξει και εκείνη σπαραζει...
