Reincarnated as the King's Unnoticed Daughter

Chapter 41

CHAPTER 41

PINAKATITIGAN ni Night ang matandang animo ay patay na na nakahiga sa malambit na kama.

Napahawak siya za kaniyang may panga, hinimas himas niya ito habang nag iisip ng paraan kung paano matutulungan ang kapatid ng nobyo ng kaibigan niya.

Hayst, sa dami na ng problema niya dinagdagan pa. Bakit niya ba kasi pinoproblema ang problema ng nga ito?

Sa katigasan ng ulo ng kakambal ng nobyo ng jaibigan niya, hayan, dedo ang Nono Feblo nila.

"Magagawan mo ba ng paraan? Maililigtas mo ba si, Nono? Diba?"

Puno ng pag asa ang boses ni Felisha. Umaasa siya na matutulungan sila bg dalaga. Nang malaman niya na ito ang nay ari ng amulet, lavis ang hiya na naramdaman niya. Kaibigan pala ng kuya niya ang may ari ng amulet.

Tinitigan naman suya ng dalaga. Hindi kalaunan ay natawa siya ng mahina. Kunit ang noo na tiningnan siya ng mga nasa loob ng silid, paano ba naman kasi, ang seryoso ng tanobg ng kapatid o mas tamang sabihin na kakambal ni Finligh tapos bigla nalabg tatawa ang dalaga bilang sagot.

Tanging si Felisha labg ang inosente at nagtatakang napatitig sa dalaga. Kahit suya ay nagtataka kung bakit ito tumatawa gayung wala namang nakakatawa sa itinanong niya pero hindi naman niya naiisip o hindi man lang sumagi sa isipan niya na baliw ang dalaga. Hindi tulad sa mga kasama niya sa loob ng silid, ang pinakamalala ay si Justine.

Talagang natampal ni Justine ag kaniyang noo, napaungit din siya dahil nakaramdam siya ng sakit. Kung hindi ba naman tanga, tinampal ang noo ng may kalakasan. Hayst, pero hindi niya naman kasalanan yun, kasalanan yun ni Night. Paano ba naman kasi, napaka baliw nito. Hindi na suya nakatiis pa, hindi kasi mapigil sa pagtawa ang dalaga. May pagawak hawak pa ito sa tiyan habang ang nga mata ay pinanggigiliran na ng luha sa kakatawa.

"HOY! TYMAHIMIK KA NA NGA, KANINA KA PA TUMATAWA. WALA NAMANG MAY NAKAKATAWA."

Inis na sigaw ni Justine. May kalayuan kasi siya sa dalaga. Huminga ng malalim ang dalaga matapos niyang pumalahaw ng tawa. Pinunasan din niya ang gilid ng kaniyang mata.

Tumayo siya ng tuwid, pinakatitigan ang dalaga.

Inirapan aiya ni Justine. "Ano ba kasi ang itinatawa mo? Wala namang nakakatawa. Para kang baliw."

Umiling iling lang ang dalaga. "Ganito kasi yan, ngayon ko lang napansin na magkamukhang magkamukha pala sila ni Finligh. Hehe, wala lang, natawa lang ako. Bakit ba?"

Muntik ng matumba si Geo at Finligh, napakamot naman sa kaniyang batok si Felisha. Na wiweidohan na siya sa dalaga. Napapansin na kasi niya ang kakaibang inaakto nito. Aktong pang baliw.

Si Justine naman na nakarinig ay natampal muli ang kaniyang noo. Bakit pa ba siya nagtaka pa. Baliw nga pala talaga ang isang 'to.

"Bakit ganiyan kayo makatingin?" tanong niya sa mga kasamahan niya sa loob ng silid. Para kasing baliw ang paningin ng nga kasamahan niya sa kaniya. Hindi naman suya ganun. Hindi bat nakakatawa naman talaga? Ngayon labg kaya niya napansin na magkamukhang nagkamukha ang dalawa.