5'

1.2K 196 76
                                    

Neredeyse bir hafta oldu. Jisung'u izlemeye gitmedim. Özlemiştim.

Öğle arasında bedava yemeğimizi almak için Hyunjin'in yanına gidecektim ki kapıdan çıkarken o bizi selamladı. Jeongin de bizim yanımıza gelirken Hyunjin'i görmüş arkasından izliyordu.

"Yorulmayın diye geldim. Size kaç aydır yemek ısmarlıyor sayılırım." Jeongin'i fark edip arkasına döndü. Tekrar bize döndüğünde konuşmaya devam etti.

"Karşılıklı olanlar hariç tabi." Sırıtarak söylemişti.

"Ee?" Dedi Bangchan

"Diyorum ki, arkadaş mı olsak? Siz de yorulmayın ben de."

"Ver parayı uzatma." Dedim. Jeonginle yakınlaşmak istediğini dördümüz de biliyorduk.

Yüzündeki gülümsemeyi çok bozmadan Bangchanla benim arama girdi ve kollarını omuzlarımıza attı. Yürümemiz için itiyordu.

"Hadi gidelim kantine. Acıkmadınız mı?" Dedi Hyunjin

Şaşırmıştık. Kantine yürüdük. Konuşan yine Hyunjindi.

"Tost yemekten sıkılmadınız mı? Tavuklu sandviç alıyorum dört tane. Üç kola ve küçük bebeğime bir süt."

"Sütü ben içiyorum." Bangchan'ın ciddiyeti Hyunjini dediğine inandırmıştı. Üçümüz güldüğümüzde Hyunjin şaka olduğunu anlayıp o da güldü. Hyunjinle arkadaş mı olmuştuk?

Yemeği yemek için aynı masaya oturduğumuzda Jisung'un kantine girdiğini gördüm. Her zaman mutsuz görünüyordu ama tek arkadaşı Miwo'nun onu bir hafta boyunca yanlız bırakmasına daha çok üzülmüş gibi hissediyordum.

Miwo değil de, Minhoyla arkadaş olsa ne olurdu?

Ben bunları düşünürken dalmıştım. Bangchan yine harika yöntemiyle gözlerimi daldığım yerden ayırdı.

"Kaç defa dicem bağırma kulağıma diye ya. Dün endişeleniyordun bir de. Sağır olmamdan endişelenmiyor musun?"

"Dalma."

"Dılmı." Yüzümü buruşturarak onu taklit ettim.

Hyunjin bizi izliyordu ve yanımızda mutlu gibiydi. Aşk gerçekten bunu yaptırıyor muydu. Hyunjin gerçekten Jeongine aşık olduğu için mi her gün öğle arasında cüzdanını almamıza izin veriyordu.

"Aşıksın oğlum işte bildiğin. Dalıp gidiyorsun." Dedi Bangchan. Hyunjin meraklanmıştı.

"Kime??"

"Annene."

"Ayıp oluyor canım arkadaşım." Dedi Hyunjin

"Hiç de bile."

Minho olarak Jisungla arkadaş olabilirdim. Bu düşünceyi genel olarak diğerleriyle paylaşmak istedim.

"Ben tanışsam diyorum. En fazla bakıp bakıp arkasını dönüp gider."

Hyunjin hala kim olduğunu bilmiyordu
"Ben de bilmek istiyorum ama. Arkaşınızım artık hadi."

Derin bir nefes aldıktan sonra konuştum

"Jisung."

"Jisung mu? Bir dakika. Zorba çocuk zorbalık yapılan çocuğu mu seviyor?"

"Ben ona zorbalık yapmadım."

"Bana yaptın."

"Rahatsız görünmüyordun. Birine şikayet bile etmedin. Durun da demedin."

"Orası öyle de.. Sen tanıyor musun onu ki? Nasıl başladı anlatsana. Severim dinlemeyi. Yardım da ederim."

Miwo // MinsungWhere stories live. Discover now