Bu bölümü sevmedim eğer Minho Bangchan'a artistlik yapmasaydı görürsün sen diye, böyle bi bölüm olmazdıakğqoqğwkdm
.
.
"Şaka yapıyorsun.." dedi jisung oturduğu yerden doğrularak
"Noldu jisung?"
"Buraya taşınalı iki hafta olmuş. Daha dün gelmedik mi ya."
"Dinlenemedik ki güzelim."
"Orası öyle... Yarın son tatil günümüz"
"Sonra iki sevgili aynı okula gideceğiz. Sana bakacaklar vay ne kadar sevimli bir çocuk diye ben de onları duyup döneceğim ve kolumu beline sararken onların gözlerine bakacağım böyle gülerek."
"Ben seni çok seviyorum Minho."
"Sen söylemesen de davranışlarından ve bakışlarından anlayabiliyorum bebeğim."
"Saat geç olmadı mı?"
"Nasıl?"
"Yatsak mı?"
"Uykun geldiyse git yat bebeğim. Oturmak zorunda değilsin."
"Sen de gel."
"Oturuyordum ben daha."
"Oturursan sen bilirsin. Birşeyler kaçırdım diye ağlama sonra."
"Deme ya."
"Dedim bile."
Arkasından odadan çıktığımda gülerek yatak odasına koştu. Onu takip ettim.
Jisungunkinden sonra tişörtümü çıkardığımda bir elini karnıma yaklaştırarak konuştu.
"Yara izinin nedenini anlatmadın."
"Ben de bilmiyorum. Bu bedende hep vardı."
"Ah.. anladım."
Kollarını üstsüz bedenime doladı.
"Ben..."
"Sen Jisung?"
"Ben.. bilemiyorum ya."
"Bedenimden dolayı mı?"
"Hayır.. yani tam hayır değil ama düşününce..."
"Seni anlayabiliyorum. Çoğu zaman bana da garip geliyor. İstersen sadece erkenden uyuyup haftanın yorgunluğunu atalım olur mu?"
"Ama hep bunu beklemedik mi Minho? O kadar çok istiyorum ki bunu..."
Ellerini köprücük kemiklerime koyup yavaşça severek omuzlarıma, oradan da boynuma ulaşıyordu.
"...Yine biliyordum seni buraya çağırırken,
ama az önce tekrar hatırlattın bedenini."
Ellerini balodaki gibi bileklerinden tutup kafama yerleştirdim.
"Bu kulakların da gerçek olması bi düşündürmüyor değil."
"Kuyruğumu da seveceğinden eminim." Dedim eşofmanının iplerini çözerken.
Karşı koymamıştı. Onu zorluyor gibi hissediyordum çünkü nihayetinde ben bir kediydim. Ama insan gibi iradeli düşünebiliyor ve insan gibi yaşıyordum. Beden benim değildi ama Jisungun deyişiyle ben yaşatıyordum ve acıyı, sıcağı, soğuğu, mutluluğu bu bedenimle hissediyordum. Bu beden artık benimdi.
Jisungun hiç ısınmayan soğuk bedeni ve benim her noktasına kadar yanan bedenim birleştiğinde hissetmediğim kadar mutlu, yaşamadığım kadar aşık, ve istemediğim kadar sevgi doluydum.
أنت تقرأ
Miwo // Minsung
قصص الهواة[DÜZENLENİYOR] Eksik ya da yarım bölümlerle karşılaşmamak için bir süreliğine okumayı ertelemeniz daha iyi olacak!! ~ Jisung dışarıda ağlarken üşümüş ayak bileğinde ılık bir ıslaklık hissetti. Minho onun bileğini yalıyordu.
