Chapter 21

537 13 2
                                    

Trigger Warning:
Istriktong patnubay at gabay ni Author ang kailangan dahil ang nilalaman ng kabanatang ito ay tumutuloy sa iligal na gawain na hindi naaangkop sa mga bata o sa may mga sensitibong pag-unawa.

Third person POV

8:13 p.m.

"Thud... Boogsh!!!" Malakas na tunog kasabay ng pagkasira at pagtumba ng pinagtagpi-tagping kahoy na nagsisilbing pader ng isang di' kalakihang bodega.

Napatigil ang apat na kalalakihang nasa loob nito, habang ang tatlo ay nasa iisang mesa, kasalukuhayang gumagamit ng ipinagbabawal na gamot. Ang isa naman'y naka pwesto sa pintuan at doon naka-upo habang natigil din ang paghithit ng sigarilyong hawak.

Half of the car went in, damaging part of the wall.

The engine was turned off, then the car door opened.

Yasir got out of there. After getting down, he kicked the front of his car, shook his head, and acted worried about the damage.

"Hayst! Tsk tsk," pagsinghap niya saka tumungo ang mga mata sa mga lalaking hindi parin naka galaw at nakapagreact due to the sudden occurrence. "Oh, I'm sorry. Nawalan kasi ako ng control sa pagpapatakbo kaya dumiretso rito." He simply exclaimed, then scratched the bridge of his nose.

No one tried to speak or answer. A man in a blue shirt gradually moved his hand to hold the gun that was tucked into the waistband of his pants.

Kunyaring nagulat si Yasir at itinuro ang mga nasa ibabaw ng mesa. "Tumitira rin pala kayo niyan?" He mumbled a question, then stepped forward na nagpakilos sa mga kalalakihan. "Ah. Ah. Ah. Chill," ngising aniya, "if you haven't asked either..." He paused, then pulled the empty seat facing them and sat down. "Nagbabatak din ako." He whispered deeply, then laughed softly.

The nervousness and impassive demeanor of the men were noticeable. They looked at each other, talking only through their eyes.

Sumilip si Yasir sa lalaking nasa pintuan, itinaas nito ang kamay. "Psst! Why are you there, sitting here? Para ka namang others niyan, buddy." Aya nito.

Hindi gulaw iyong lalaki, he just stood there watching Yasir's actions.

"Totoo ba ito? Baka mamaya niyan tawas pala ang tinitira niyo." Tanong niya sabay idinampi ang hinliliit sa lagayan ng cocaine pagkatapos ay inamoy muna niya ang nasa hinliliit niya at ipinahid sa kanyang gilagid. "Hmn, legit nga." Tumango-tango siya saka pinasandahanan pa ng dila niya ang gilagid nito.

Nakatutok lang sa kanya ang tatlong kaharap niya sa mesa, at ang taong nasa pintuan. Pare-pareho nilang pinapakiramdaman ang bawat isa.

Sumandal si Yasir sa inuupuan niya. "Bakit ba ang tahimik niyo? Nagulat ba kayo? Unexpected niyo ba ang pagkakabangga ko ng pader? Don't worry, guys, ipapaayos ko yan." Ngiti niyang sambit.

Naglakas loob ang naka white shirt na lalaki. "Si-no ka ba?" Pigil kaba nitong pagtatanong.

Huminga ng malalim si Yasir saka bumaling sa natanong, "ah... Ako?" He asked with a grin, then propped his elbow on the table. "I'm Zac," he said. "Former soldier." He added, The men looked at each other and were about to move immediately when Yasir spoke again. "Hep, hep. Dati... DATI, kaya relax..." Natatawa at kalmado niyang sabi.

But the men moved quickly and pulled out their guns and quickly aimed at Yasir. Nagkasa ang lalaking nasa pintuan saka naglakad at  lumapit sa gawi nila. "Sinong tangang susugod dito at babanggain ang pader nang walang dalang kasama. Pwedeng-pwede ka naming tadtarin ng bala sa katawan sa maling galaw mo lang, apat kami at mag-isa ka," saka maangas na itinutok ang dulo ng baril diretso sa noo ni Yasir. "Kung gusto mo pang mabuhay, lumakad ka nang tahimik at umalis rito." Ngising bulalas nito.

Humagikgik si Yasir na nagpahigpit ng pagkakahawak nila ng baril.

He blew out the air, then leaned his back on the seat, then shook his head. "Masyado kayong maiinit, nakikipag-usap lang ako sa inyo, I just answered your question. " He pointed at the one wearing the white shirt. "So? I was just being honest. Saka kung babarilin niyo ako, magiging biyuda ang asawa ko niyan, kaya relax... Hmmn? Napag-uusapan naman yan ng maayos nang hindi kayo nagiging agresibo." Magkahalong pagka-alumanay at mapaglarong tono ang mahihimigan sa boses ni Zac.

"Ang dami mong satsat!" Hasik nang naka blue shirt, before the guns they were holding fired, Yasir immediately pushed the table between them with just his foot. At the same time, he pulled out the gun that was behind him. Yasir took cover by diving onto the floor and firing at four men with no choice.

Bang! Bang! Pew! Pew!!!

Dumagundong ang tunog ng pagputok ng mga baril.

Mas mabilis pa sa alas kwatro ang naging galaw ni Yasir, Pinaputukan niya ang naka kulay blue na shirt sa bahaging puso, "ahhh!" Dumaing ito ng sobra nang bumagsak sa sahig, saka niya mabilis na isinunod ang naka white shirt, pinatamaan niya ito sa ulo. Saka walang pakundangan niyang pinaputukan ang naka red shirt sa tiyan ng tatlong beses.

Ang isang lalaking nadaplisan sa kaliwang braso ay nakalabas ng bodega.

Lumapasay ang tatlong may tama ng baril, pilit na umuulos ang tinamaan sa tiyan, habang ang dalawang napuruhan ay wala nang buhay.

Tumayo si Yasir at hinipan ang umuusok pang dulo ng kanyang baril at muling isinukbit ito sa likudan niya.

Bumaling siya sa mga ito, nagkamot siya ng ulo at napapikit ng mariin. "Sinabi ko kasing mapag-uusapan naman ng maayos diba? Hindi kayo nakinig." Malalim niyang bulong saka humakbang patungo sa isang lalaking buhay pa  ngunit naghihingalo na.

Bumaba si Yasir, inihilata niya ang lalaki na bumubulusok na ang dugo sa bibig. "Isang tanong, isang sagot. Sino ang dealer niyo?" Maalumanay niyang pagtatanong. "Alam kong makakapagpasalita ka pa, kaya, sumagot ka kung ayaw mong tuluyan kita." Dagdag niyang sabi.

"Couggh! Hin-di-argh! Ko alam." Nag-uugat ang leeg at sentido nitong hirap sumagot, umangat ang ulo niyang pahinto-hinto na sa paghinga at tuluyan nang nawalan ng buhay.

Nagtiim bagang si Yasir saka pabalang na tumayo.

Humakbang siya papalapit sa kanyang sasakyan,
He was about to open the car door when he noticed that its tire was flat due to being hit by several gun bullets earlier.

He cursed and grabbed his phone from his pocket and dialed Yitro's number.

"Sorry, you don't have enough load to make this call-" napapikit siya ng mariin. "Fuck! Wala pala akong load. Argh! Bakit ngayon pa."

@dikaPinili_


Eyes don't Lie (Quadro Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon