Eyes don't Lie (Quadro Series #2)

Chapter 43

Dulcinea's POV

Ang bilis ng panahon, parang kailan lang nung ikinasal kami. Simula nun mas tumibay ang pagsasama namin, we promise to always listen to hear instead of listening to respond. We promise to always lead with patience, kindness, and perspective.

Sinabi niyang ikakasal kami ulit pagkatapos kong manganak, gusto daw niyang ipakita sa buong mundo kung sino ang nag-iisang babaeng nagpapatibok ng puso niya. Nakaka tunaw lang ng puso dahil sino ba naman ako para iharap sa altar ng paulit-ulit.

Pinag-usapan na rin namin ang tungkol sa trabaho ko, ipinangako kong ititigil na para sa ikakatahimik ng relasyon naming mag-asawa, dahil yun naman dapat ang tama at para narin mapanatag na ang loob niya. Alam kong mahirap kalabanin ang mga Otokawa, at hindi sila papayag na ganun-ganun nalang, pero ipinapaubaya ko na sa diyos ang kaligtasan ng mga mahal ko sa buhay.

Sinimulan ko na rin ang pagbabagong buhay kasama ang asawa't magiging anak namin, lalo pa ngayong eight months na ang tiyan ko't isang buwan nalang manganganak na ako.

"Dahan-dahan, hubby." Paalala ko sakanya kahit alam ko namang alam niya ang ginagawa at todo pag-iingat.

I just can't help but be a little nervous because, of course, he's the one doing it for me now.

Ayoko pa nung una dahil nakakahiya, pero wala akong nagawa dahil hindi ko naman maabot. Para na nga akong baldado sa ginagawa niya, ultimo pagligo, pinapaliguan pa niya ako. Pati ano... Um, paghuhugas sa ano ko, siya ang gumagawa dahil nahihirapan akong abutin. I only do the routines he taught me to exercise myself.

"Kukurbahan ko ba ng design, wife?" Mapaglarong tono niyang tanong sa'kin.

Sinilip ko siya sa pagitan ng mga hita ko. Titig na titig talaga siya doon. Ano na kayang itsura non ngayon? Maputi parin ba kaya? Nakakahiya kung maitim na siya... Hmmp!

Kagat labi kong ibinuka ang bibig ko. "Wag na, tanggalin mo na lahat para walang sagabal." Mahina kong sagot.

Medyo mabuhok na kasi pero hindi naman makapal, maninipis lang, kaya naisipan kong magtaggal kanina kaya lang sa laki na ng tiyan ko hindi ko na talaga makita. Kaya ayan, siya na ang gumagawa ngayon. Wala akong choice. Saka sabi niya, talaga daw na tatanggalin iyong mga bulbol bago manganak. "Siguro, sa dami na ng mga naging pasyente mo, madami ka na ring natanggalan ng bulbol." Pagsimangot kong ani.

Tsk, ang dami na niyang nakitang magkakaibang design ng kepyas. Tss.

Barito siyang tumawa ng mahina.

Napaka sexy talaga niyang tumawa...

"I'm not the one doing things like this to my patients, wife. My nurses will take care of that." Namamaos niyang sagot.

Tumango-tango nalang ako.

"Hubby, ano nang itsura ng kepyas ko? Pumangit ba lalo?" Seryoso kong tanong.

Rinig ko ang paglunok niya ng marahas. "Gaya parin ng dati, wife." Sagot niya. "Tinitigan nga ako ngayon." Bulong niyang dagdag na rinig ko naman.

Lihim akong napangiti.

Pagkatapos niyang linisan iyon ay naligo kami ng sabay.

Pinapasandahanan niya ngayon ang balikat ko ng sabon, habang ako naman naka-upo lang dahil nangangalay akong nakatayo ng matagal.

Minamasahe ko ang anit niya habang nakatitig ako sa nakababa niyang pilik mata, nung naglilihi pa ako, gustong-gusto ko talaga ang pilik mata niya, pero hindi ko naman maintindihan ang sarili ko kung bakit ayaw kong nakikita ang buong bulto niya, pilik mata lang talaga ang gusto ko, Minsan nga...