Cigarettes and Daydreams (Erudite Series #1)

Kapitulo 20

"Happy birthday."

Pagkatapos batiin ang kapatid na lalaki, inabot ko sa kanya ang regalo ko. Yumapos siya sa akin bago excited na binuksan ang kariton ng headphones. Tila naging krystal na tinamaan ng liwanag ang mga mata niya nang makita ang blue headphones na napili kong ibigay.

"Thanks, Ate!" nakangiti niyang saad bago tumakbo sa kwarto para siguro subukan 'yon.

Si Cathrina ay kumakain ng ice cream na binili ko. Imbis na cake, ang gusto kasi ni Chino ay ice cream daw para mas masarap. Dalawang flavor ang binili ko bilang kapalit ng cake. Si Mama ngayon ay naghuhugas ng mga plato na pinagkainan namin ng spaghetti. Ang tanging nahanda lang kasi ay spaghetti, ilang chicken, at ice cream para sa kaarawan ni Chino. Pero walang reklamo ang kapatid ko ro'n.

"Ate," tawag ni Chino nang makalabas ito. "Oh?"

"Sabi ni kuya Chance pupunta siya, hindi pa ba nag-chat sa 'yo kung nasa'n siya?"

Umiling ako at tinignan ang telepono. Wala namang chat si Chance sa akin. Pero nung isang linggo, sinabi niya nga na dadalaw raw siya sa birthday ni Chino.

"Siguro papunta na," tumango ang kapatid ko at ginamit na muli ang headphones.

Hindi pa nakikilala ni Mama si Chance, kaya naman napatingin siya sa akin dahil sa saglit na usapan namin ni Chino.

"Sino 'yang Chance na 'yan?" tumaas ang kilay niya. "Manliligaw ni Ate," ang bunso kong kapatid ang sumagot para sa 'kin.

"Ano? Nililigawan ka niyang Chance na 'yan? Pwes, bakit hindi pa nagpapakilala?" tanong ni Mama sa 'kin.

"Palagi kang late umuuwi, Ma... Hindi naman siya makakapaghintay ng hanggang madaling araw rito." Paliwanag ko.

"Pupunta ngayon 'yon dito? Kaklase mo ba 'yon?" lumapit ako at isinara na ang ice cream na natutunaw.

"Pupunta, Ma. Hindi ko siya kaklase..."

"Pa'no mo nakilala 'yan, kung gano'n? At saan mo nakilala 'yan?"

"Kuya po siya ng... tinuturuan ko..."

"Anong tinuturuan?"

"'Di ba, tutor ako, Ma? 'Yung tinuturuan ko, Kuya niya 'yung... nanliligaw sa 'kin..."

"Ano?! Kuya ng tinuturuan mo! Alam ba 'yan ng magulang niyan? Baka mamaya ay masabihan kang malandi, Abigail, ha."

"Alam naman, Ma, sinabi ni Chance sa magulang niya."

"At pumayag?"

Tumango ako. Bumuntong hininga si Mama at umiling.

Ano 'yon? Hindi siya sang-ayon din sa 'min tulad ni Mrs. Luy? Ang tingin din niya ba sa 'kin ay... isang babaeng hindi bagay kay Chance? Iyon ba ang dahilan ng pag-iling niya?

"Dapat professional ka sa trabaho, Abigail."

"Professional naman talaga ako, Ma, e."

"Baka naman pinaglalaruan ka lang niyang lalaking 'yan? Ilang taon na ba 'yan?"

"Hindi naman, Ma... 24 na siya,"

"Ang layo ng agwat niyo! Ano ka ba naman, Abigail?!"

"Nanliligaw pa lang naman po, Ma..."

"Ang mga lalaking nasa ganyang edad, nagtratrabaho na, ah? Ano? First year ka at working na 'yan? Naghahanap na 'yan ng mapapangasawa!"

"Med student siya sa UP, Ma."

Umawang ang bibig ni Mama at lalong nairita sa sinabi ko. Ano bang masama? Hindi ko pa naman sasagutin si Chance... Matagal pa. Baka paabutin ko ng taon dahil... wala sa isipan ko talaga ang pagkakaroon ng boyfriend ngayon. Oo, gusto ko si Chance at natutuwa akong pareho kami ng nadarama. Pero wala akong kapasidad para makipagrelasyon.