MY TOPS|VMK|✔

-Chapter 15-

ජන්කුක් එයාගේ ලෙක්චර් හෝල් එකේ වාඩි වෙලා ගොඩක් ලොකු කල්පනාවකට වැටිලා උන්නේ... එයාට ඇත්තටම හිතන්න ලොකු දෙයක් තිබුණා...

'එතකොට එයාලා හැමෝම මට ආදරෙයිද? අප්පා නිසාද එයාලට මං ගැන හොයන්න බැරි උනේ... ඔම්මා, ඔම්මා ඔයා යන්න කලින් එයාලට මාව බලාගන්න කිව්වද?'

ජන්කුක්ගේ ඇස් වලට කදුලු පිරුනා... ජන්කුක් හිතුවේ ඔම්මා එයා එක්ක තරහා වෙලයි යන්න ගියේ කියලා... ජන්කුක් හිතං උන්නේ කවුරුත් එයාට ආදරේ නෑ කියලා... ඒත් ඊයේ රෑ මිස්ටර් ජෙයොන්, යූරා, ජීහාන් තුන් දෙනාම ගෙදරින් ගියාම ජන්කුක් විතරක් තනි උනාම උනේ ගොඩක් පුදුම සහගත දෙයක්...

'එයාලා මං ගැන දුක් වෙලාද ඒ කියන්නේ...'

ජන්කුක්ට දැන් ඇත්තටම අඩන්න ඕනා මුකුත් නිසා නෙවෙයි සතුට වැඩිකමට... ජන්කුක්ගේ ගෙදර අය- ජන්කුක්ගේ අප්පගේ ගෙදර පරණ සර්වන්ට්ලා හැමෝම වගේ ජන්කුක්ට ඊයේ එයාලා ජන්කුක් ගැන වද උන විදිහ, මුකුත් කරගන්න බැරුව අසරණ උන විදිහ ගැන කියලා ජන්කුක් ඉස්සරහා සමාවගත්තා... ජන්කුක්ට එයාලගෙන් දැනගන්න ලැබෙනවා එයාගේ ඔම්මා මැරෙන්න කලින් ඒ කාලේ වැඩ කරපු අයට කියලා තියෙනවා ජන්කුක්ව බලාගන්න කියලා... ඒත් ඒ ගැන ජෙයොන් දන්න නිසා නීති තද කරලා... ජන්කුක්ට හොරෙන් සලකන්න ගිය අයව අස් කරලා... ජෙයොන්, ජන්කුක්ට ඇයි එච්චර අකමැති කියන්න කවුරුත්ම දන්නේ නෑ මං හිතන්නේ නෑ අඩුම එයාවත් දන්නවා ඇති කියලා...

'ඔම්මා මං එයාලව විශ්වාස කරන්නද? ඔම්මා මාත් එක්ක තරහා වෙලා නෙවෙයි ගියේ කියලා මං විශ්වාස කරන්නද?'

ජන්කුක් තනියම එයත් එක්කම කියෙව්වා... ජන්කුක්ට තවමත් ජිමින්ලා ඇරුනාම යාලුවෝ උන්නේ නෑ... කලින් ඉදන්ම යාලුවෝ නම් උන්නේ නෑ කියමුකෝ ඒත් දැන් ජන්කුක්ට හතුරෝ නම් ගොඩක් ඉන්නවා... මොකද ජන්කුක් ආශ්‍රය කරන්නේ යුනිවර්සිටි එකේ එක පැත්තක සිහින කුමාරයාව... ජිමින් ජන්කුක්ට වැඩි උනන්දුවක් දක්වන එකට ජිමින් වෙනුවෙන් සිහින දකින අයට ඉතින් ඉවසන්න බෑනේ...

"කුකී..."

ජන්කුක් වගේම හෝල් එකේ හැම ලමයෙක්ම ඒ කෑ ගැහිල්ල ඇහුනු දිහා බලද්දී තමයි දැක්කේ කෑම පාර්සල් එකක් අතේ තියාගෙන හිනා වෙලා ඉන්න ජිමින්ව... ජන්කුක්ගේ හදවත වේගෙන් ගැහෙන්න ගද්දී අනිත් ලමයි හැමෝම ජන්කුක් දිහාත් හිනා වීගෙන ඉන්න ජිමින් දිහාත් මාරුවෙන් මාරුවට බැලුවා... ජන්කුක් ජිමින් දිහා බලං ඉද්දී අතත් වැනුව ජිමින් ජන්කුක් ගාවට ඇවිදගෙන ආවා... එයා ඇවිත් ජන්කුක් ගාවින් වාඩි වෙලා ආපහු පාරක් ජන්කුක් එක්ක හිනා උනා...