BEYLERBEYİ HAZERANİ

Kalbime Sevgili

Merhaba arkadaşlarrrr ❤️ Biz geldik..
Uzun bir bölümle geldik.
Hatta o kadar uzun oldu ki ne yazık ki  kesiti bu bölümden çıkarıp diğer bölüme aktarmak zorunda kaldım.Karışık bir hal aliyordu bir bakıma mecburdum.Aymiraaa nerde diyenlere duyurulur o da Mirza da gelecek bölümdelerrr..❤️

Oy ve yorumlarınızi bekliyorum ❤️

...

"Madem yapanın canını alacaksın Eren'i vuranın benim olduğumu düşündüğün zamanda .."dedi elini yüzümden ayırdı .
Sol elimin parmakları siyah tişörtünün etek kısmına tutundu."Neden beni öldürmeyi hiç denemedin?"

"Sana ben-"deyip durdum .Kıyamazdım.

"Kıyamazdın."dediğinde gözlerim buğulandı."Yapanı öğrenince ona da kıyamayacaksın."dedi buz kestim.

Üstünün avucumda toplandığını parmaklarım soğuk tenine değince gördüm.Sıkı sıkı kapattığım parmaklarımın üstüne elini örttü .
"Kim olabilir ,kim?"diye mırıldandım.

Aklımda esen soğuk rüzgar beni hasta edecek.Daha fazla susmamalı.
Gözlerime sinen masumluk tamamen geçmişi kanlı kız çocuğuna aitti.
Yani Hazerani'nin dün canını bile bile yaktığı bugün ise saçının teline kıyamadığı Geşa'ya.

Ağlamasam da ağlak bir sesle "Sen sustukça daha çok üzülüyorum."dediğimde başımı sertçe boynunun altına çekip sıkı sıkı sarıldı .
"Hazerani lütfen..."

"Bana.."dedi beni kucağına çekip daha sıkı sarılırken "Söz vereceksin Geşa."
O sarılsa da ben karşılık vermeden sadece onu dinliyordum."Ögrendiğinde çok ağlamayacaksın."

Sözleri beni çok korkutuyor .
"Söz."demek benim için hiç zor olmadı.
Çünkü kimse beni o olma ihtimali kadar üzemez.Zaten şu hayatta beni üzecek kaç insanım var ki ?

Eren'nim var ,zaten vurulan o.
Annem var o silah tutmasını bile bilmez.
Hem anneler çocukları incitmez .
Kader var ama örüklü Eren'in 'ah'demesine bile kıyamaz.Kim prensine kıyabilir ki? Mardini dışında.
Heja var Selim var ..Ee onlarda alakasız Eren'e niye kıysınlar?

Başka da üzüleceğim biri kalmadı.

Kim?
Kim?
Kim?

Sessizliği can sıkıyor ama sabır Efsa söylemek üzere.Bir kez daha "Hazerani lütfen söyle artık."dedim ses tonuma engel olamadım ."Kim diye düşünmekten delireceğim!"diye çıkıştım.

"Söylemem yerine, görsen daha iyi."
Dediğinde ondan sıyrıldım.Kollarından çıkıp bacaklarının arasında dikildim.

"Nerde?!"dedim yüzüne dikkatle bakarken "Gidiceğiz."dedi ikna edici bir sesle.

"Kalk hadi."deyip giysi dolaplarına koştum.Bunlar olmaz ..Benim kıyafetlerimde kurumamıştır.
Aceleyle kıyafetlere bakıyordum omzuma dokunduğunda irkilmiş bir halde ona döndüm.

"Sakin ol kızım."dedi son derece sakin bir sesle.Sinir ediyor bu halleri.
Ama suyuna git Efsa , vazgeçmesin.
Bu kadar sabrettin biraz daha sabır.

"Ben giyineyim ,sen beni ona götür."dedim dolaba doğru döndüm yine.

"Acele ediyorsun."

Delirmeme ramak kaldı.
Sabır Efsa,kızarsan susar keçi!

Ama "Nerdeyse 2 yıl sabrettim ya .."demekten kendimi alamadım.

"Peki."dedi dümdüz bir sesle.
Giymek için elimi atacağım bir şey ararken ardımdan uzanıp siyah bir monta uzandı.

İlk bu şehre döndüğümde üstüme giydiğim siyah maskülen takımı anımsadım.Yıkanmamıştı ama sorun değil.

Hemen valizime koştum onları içinden çıkardım.Gözüme çarpan evrakları o görmesin diye hemen valizin kapağını örttüm.Banyo da pantolunu giydim kazağı çıkarmak yerine öyle çıktım.