BEYLERBEYİ HAZERANİ

GİTMEZ

Geşa Hazerani'nin Dilinden

O bana inanamaz gibi bakarken demir kapıyı itmeye kalktılar.Gözlerim halâ Avreş'in üstündeyken aralık bıraktığım kapıyı daha önce gözüme kestirdiğim kulpundan vurdum.

Kapıyı açmaya niyetli ellerin geri çekildiğinden zerre şüphem yokken
"Yengem be!"diyerek ayağa fırladı Avreş.

Yengem..

Her kapıya el atacak olduklarında Avreş ne yapacağımızı çözmüştü.

Sayılı mermileri sayılı hamlelere feda edecektik o gelene kadar diyecektim ki bir helikopterin rüzgarı kesen pervane sesi göğü delmeye başladı.

Avreş kaşlarını çatarak bana baktığında
"Geldi."dedik beraber.

Aynı anda oturduğumuz yerden doğrulacak olduğumuzda Hazerani'nin Hazer'e küfürler eşliğinde kükreyen sesini duyduk.Birbirimize bakıp yavaşça yerimize yeniden oturduk .

Tek kurşun atıldı .
Fazlası değil . Büyük olasılıkla gerçek Beylerbeyi'ni gören o bir avuç korkak anında silahlarını bırakıp hadlerini bildiler .

Ama dışardaki onca adamın sonunu çok merak ediyordum.

Çok değil sadece yoğun bir şekilde gelen  pata küte gelen seslerin hemen ardından  demir kapı şiddetle aralandı.

Avreş ile tetikte duruyorduk.

Koca demir kapının iki yüzeyine de aynı anda atılan tekme sesiyle kapının iki yüzü gürültüyle aralandı.

Ellerinde silahları ile içeri girenler
Eren ve Şafak'tan başkası değildi .

İkisinin hiddetli bakışları ben ve Avreş'in paşa keyfine değer değmez yumuşadı.Şafak'ı Hazer'in peşine takmıştım o beni öyle buldu diyelim ,Eren de evden  çıkarken farketmiş olmalı.

"EFSA!"

DEDİLER.

Arkalarından içeri bir tabur eli silahlı adam içeri girdi .

Başımı hafif yan yatırıp o kalabalığın arkasında kalan Beylerbeyi'nin ne yaptığını görmeye yeltendim.

Ama kardeşlerimin buna müsade etmeye niyeti yoktu .

Avreş başıma dikilmiş gülümsüyor,Eren ve Şafak'ta bir kaç adımda tam önüme geçip durmuştu .

Şafak dikkatle yüzümü inceledi .
Koruma iyi olduğuma kanaat getirmiş olmasına rağmen hâlâ sinirle soluyordu .

Eren dumura uğramış gibiydi .

Beti benzi atmış çakır gözleri iyice irileşmişti.

Onun hasta gibi hissettiren ifadesinden gözlerimi alacakken bir anda az önce yere devirdiğim korumaya yürüdü ve şiddetli bir tekmeyi yerde boylu boyunca yatan adamın göğüsüne geçirdi .

Yapılı korumanın gövdesi şiddetle yükselip yeniden yere çivilenirken
Avreş " Yengem halletti onu .Nefes almıyor oğlum bıraksana ."diye söylendi.

Hayır nefes alıyor olması gerek.Onu o kıvamda bırakmıştım.
Ama şuan tartışacağımız şey bu değildi .

"Yürü !"diye bağırdı Hazerani.