Kâbus 🔍 (KİTAP OLUYOR) 📢📢

Avukat Cinayeti Davası Bölüm 4

❗❗❗Hayalet okuyucularım çoğaldı, oysa beğeni ücretsiz diye biliyorum. Düzenli bölüm atan bir yazarın hevesini kırmak neden, anlamış değilim. Bu bölüm de okuyucu sayısı ve beğeni sayısı arasında büyük fark olursa haftaya iki günde bire çıkaracağim düzenli bölümleri. ❗❗❗

Aile kavramını hiçbir zaman anlayamamış biri olarak bir kadının kocasının ilgini çekmek için neden başkasından olan çocuğunu dünyaya getirdiğini anlayamıyordum.
Bana göre, sağlam temelleri olan bir evliliğin ayakta durması mümkün değildi ve bitmeliydi.

Gözlerinden akan yaşlar rimeliyle yanağında bir yol çizerken burnu ağlamaktan kızarmıştı.
Yüzündeki mimikleri incelerken her türlü ifade vardı belki ama pişmanlıktan eser yoktu.
Bu da anlamakta güçlük çektiğim başka bir sebepti.
Elleri cebinde tek taraflı görüş sağlayan camdan sorgu odasındaki kadına bakan amirime çevirdim bakışlarımı.
Eminim onunda kafasında bazı soru işaretleri vardı ama benden farklı olarak o cevabını bir şekilde alıyordu.

"Anlayamıyorum"
Aklıma takılan düşünce dudaklarımdan dökülürken tepki vermeden kadına bakmaya devam etti.

Beni duymadı mi acaba?

"Bir kadını anlamak her zaman zor gibi görünse de aslında değil."
Dediğinde meraklı bakışlarımı ona çevirdim. Neyi anlamadığımı bile ben söylemeden anlayan bir adamdı.
İşte en çok bu yüzden başından beri ondan hoşlanmamıştım, insanın içini okuyordu adeta.
Düşüncelerimden bağımsız konuştum.

"Mutlu değilse sadece bitirmeliydi, Neden böyle büyük yalanların içine attı ki kendini?"

"Sevdiği için."

"Sevgi mi? O yüzden mi başka adamdan çocuk yaptı?" Diye sordum yüzümü ekşiterek.

"İnsan hayatta en çok sevdiğinden nefret eder. Bir insana ne kadar çok değer verirsen o kadar çok yakarsın canını. Kocasını seviyordu ama onun sevgisizliği ve ilgisizliği içini nefretle dolduruyordu. Sanki tek taraflı seviyordu ve bir şekilde intikam almak istiyordu. O tek gecelik ilişki de bu yüzdendi."

"İyide kocası belki de bu sadakatsizlikten hiç haberi olmayacaktı. Bunun neresinde intikam?"

"Onu kaybetmeyi göze alamayacak kadar seviyordu ama kendini teselli etmesi, yüreğini bir şekilde soğutması gerekti. O da böyle bir hata yaptı lakin hamile kalacağını bilmiyordu. Sonrasında da zaten bir çocuğun annesinden beklediği sevgi ve şefkat için yalan söyledi."

"Peki sonraki sadakatsizliği?"

"İşte en büyük hatayı orada yaptı. Büyük bir yalan çemberinin içine girdi, üstelik çıkamayacağı kadar zor ve dolambaçlı"

"Kadın milleti tehlikeli, bunu mu anlamam gerek şimdi?"

"Hayır, sevince dikenli bir gülden farksız oluyorlar. Ya onlar kadar seveceksin ve sorumluluğunu alacaksın ya da süs bitkisi muamelesi etmeyecek gitmesine izin vereceksin."

Bir kadının sevgisi de nefreti kadar ürkütücü olduğuna emin olmuştum zira karşımda oturan kadın en büyük kanıttı.
Derin düşüncelerimden aralan kapıdan Ümit'in gözükmesi ile çıkmıştım.

"Biraz sakinleşti başkomiserim, devam edebiliriz."
Başını sallayıp odadan çıkan adamın peşinden çıktım bende.
Birlikte sorgu odasına girerken bizi neler beklediğini merak ediyordum.
Beni en çok merakta bırakan, benim ile ilgili olan kısımdı.
Kadının kızarmış gözleri bizi bulduğunda oturduğu yerde dikleşti.
Başkomserim karşısında otururken bizde yanındaki boş sandalyelere kurulduk.