The Assassin Servant (Under Immac Printing Publishing House)

Kabanata 39

Napansin kong hindi mawala ang tingin ni Bryle sa cellphone nya.  lumapit ako at sinilip kung ano ang ginagawa nya.

Kumunot ang nuo ko ng makitang tinitingnan nya ang picture ni Chantel.

"What do you think your doing?"gulat nyang tinago ang cellphone at liningon na ako na parang walang nangyari.

I glared at him.

"Do you like Chantel?"hinihintay ko ang sagot nya pero tinapik nya lang ang balikat ko.

"Mind your own business, Blare"ani nya

Sa sobrang inis ko, sinipa ko ang tuhod nya. Napaluhod naman sya at masamang tumingin sa'kin.

"F*ck!"pilit nyang tumayo habang hawak ang tuhod nya.

Linampasan ko sya na para bang walang nakita, kaya nga hindi kami pwede dahil araw araw kaming mag aaway kapag kami ang nagkatuluyan.

"Kung hindi ka lang anak ng-"pinutol nya ang sasabihin ng lingonin ko sya.

"Anak ako ng?"

"Anak ka ni Tito"napakamot sya ng ulo.

We're not kids anymore but he's still acting like a kid.

Nag-iinit ang dugo ko sa kanya.

"Maghanap ka nga ng girlfriend mo. Wag mo akong kulitin palagi"umupo ako sa sofa.

Tumabi naman sya.

Nandito kami sa bahay nya, dito na ako dumiretso matapos kong ihatid ang painting.

Kaya ba talaga nakipag hiwalay sa'kin, noon si Venezio dahil may nabuntis syang babae?

Stop thinking Blare! matagal ng tapos ang lahat. May sarili na rin syang pamilya.

Gagawa palang ako pero hindi ko lang alam kung kanino, what if bumalik ako sa china para maghanap ng lalaking mapapangasawa? Pero panget naman kung hindi ko mahal.

Makikita ko lang ang pamilya ko doon. Mas maganda pa rin dito sa pilipinas kahit ang daming manloloko na lalaki.

Pinatong nya ang ulo sa balikat ko, hindi ako gumalaw ng makitang pinikit nya ang mata.

Maybe he's tired, ang dami nyang trabaho.

Susuportahan ko pa rin kapag inamin nyang may gusto talaga sya kay Chantel, wala naman problema. ang magiging problema lang kapag hindi sya gusto ni Chantel.

Kawawang Bryle sawi ulit sa pag-ibig.

Ilan araw na rin ang lumipas, nagkulong ulit ako sa bahay para matutong magluto.

Hindi ko rin nalilimutan uminom ng gamot.

Ang dami kong pinagdaanan simula ng macomatose ako.

Kaya ako takot sa dugo dahil noon bata palang ako, nagkaroon na rin ng malaking trahedya ang pamilya ko.

Muntikan na rin mamatay si Dad sa kamay ng mga kalaban nya, i was there. Nakita ko lahat.

Kung paano hampasin ng paulit ulit si dad, maraming dugo ang nawala sa kanya pero ang kinatatakutan ko ng buhusan nila ng isang timbang dugo si Dad.

I'm afraid of Blood dahil doon. bata pa lang ako ng mangyari ang bagay na 'yon.

Sa tuwing nakakakita ako ng dugo nawawalan ako ng malay. kapag nasusugatan ako pumipikit na agad ako para hindi ko na makita pa.

Living my life is like a hell. Walang kwenta.

Nag-ayos lang ako ng sarili, gusto ko mapag-isa ngayon pero hindi dito sa bagay.