Searing Burst of Rage (Fireheart 2)

Chapter 27

The weather is not really good today. I think it's about to rain. Kahit naman na bumagyo ngayon ay walang makakapigil sa akin na pumunta ng Murcia. Hindi ko maalala kung nakapunta na ba ako doon noon kaya ay naexcite na ako.

May mga tao nang makarating kami. Nakangiti lang ako sa mga tao habang nakasunod kay Papa. Ang ganda naman dito sa Murcia, mas maraming mga kahoy kumpara sa Rabelas.

Outdoor ang pagdadausan ng kampanya kaya medyo mahangin. Maling desisyon yata ang pagsuot ko ng corset dress tapos nakalimutan ko pa ang pantali ko ng buhok. Hindi ko naman inakala na pati dito ay hindi maganda ang panahon.

Hindi pa kami pumanhik ng stage dahil kausap ni Papa ang kapitan dito. Mukhang magkakilala sila at magkalapit dahil nagtatawanan sa pinag-usapan. Inilibot ko nalang ang mga mata ko at pinagmadan isa-isa ang mga tao.

Natutop ako sa kinatatyuan ko nang mahuli ng pares na mga mata ko si Alfe na naglalakad sa gita ng mga tao kasama si Malvo. Bigla nalang nagharumentado ang puso ko dahil sa presensya nya. Casual lang ang suot nya, puting polo at black pants.

Agad akong umiwas nang dumako ang tingin nya sa akin. I shouldn't be drooling over him when I am discouraged by his depraved doings. I hate him. I hate that he's here. He should have just either worked or spent his time at the ranch with his family.

"Si Alfe," bulong ni Dafiah.

'I know' sagot ko sa isip ko. Hindi nalang ako lumingon pa ulit kay Alfe dahil alam kong dito sila lalapit ni Malvo.

Natigil si Papa at ang kapitan sa pag-uusap dahil sa pagdating nina Alfe. Naramdaman ko ang tingin sa akin Alfe kaso hindi ko yun ibinalik sa kanya at tumalikod.

"Naparito kayo Alecar!" gulat na sabi ng kapitan.

"Bakit hindi?" ani Alfe.

Hindi ko maintindihan kung bakit nakahalata ako ng pagiging sarkastiko sa tono nya.

"I brought packed lunch for the people. And also, I'm here to personally watch my wife. Alam mo na, ayokong may mangyaring masama sa kanya dito."

Ngayon ay nakuha ni Alfe ang atensyon ko. Nakakunot ang noo kong bumaling sa kanya. Nanatiling nasa kapitan ang mga mata ni Alfe.

Ngumiti ang kapitan. "Mabuti naman kung ganun, kahit nasisiguro ko namang nasa mapayapa at ligtas syang lugar."

Tumawa ng hilaw si Alfe. "So, it's peaceful now after that incident. Ang bilis naman." Lumingon si Alfe kay Papa. "I know that the Vice won't let anything happen to her daughter, either."

Naramdaman ko ang tensyon sa pagitan nila. Ano ba ang ginagawa ni Alfe dito? Para lang sirain ang hangin dito? Maayos naman kanina.

"You should definitely start the campaign already before the rain catches you up," Alfe added.

Hindi ko narinig na nagsalita si Papa at umakyat na ng entablado. Sumunod na din si kapitan at hindi na nilingon si Alfe.

Before I could make my way up to the stage, Alfe walked to me and blocked my way. "Stay with me." When he said that, he caught my hand.

I tried to pull it away but I couldn't. "Let me go."

"No," matigas nyang sabi.

Binigyan ko sya ng masamang tingin. "What are you even doing here? I don't want to see you."

"So, you're still mad at me," he concluded.

"Obviously," naiinis na sagot ko.

He sighed. "Dito ka lang sa tabi ko. Uupo tayo dito sa baba."

"I rather sit beside my father," I stressed.

"Just give me this one," he asked with his pleading eyes.