CHAPTER SEVEN

902 13 0
                                    

Bryndis PoV

"He's aloof" napapitlag ako nang magsalita ko pagkalabas ko ng banyo. Mariin ang pagkakapikit ng mata nito.

Napalunok ako at dahan – dahan na lumapit sa kama, dun lang ito nagmulat ng mata.

"Blair, my son... he's very distant" ang talim ng mata nito ay hindi na ata mawawala.

"H-He's like that noon pa man..." no... he's trying to show and be a baby in front of his dad, pero hindi s'ya ganun, nagmana talaga s'ya sa tatay nito.

"It fcking hurts Bryndis" may hinanakit sa boses nito dahilan para sumikip din ang dibdib ko. Naiintindihan ko s'ya dahil bilang isang magulang, masakit ang lahat ng ito, masakit na masakit na ngayon mo lang nakilala ang anak mo, at nalaman mo na may anak ka.

"I-I'm sorry..."

"Tangina, i-inakala n'ya akong patay na" at saka nito mariin na sinapo ang noo, hindi matanggap ang nalaman n'ya kahapon pa.

"I-I'm sorry m-masyado akong naduwag na ipaalam sa-sa'yo, n-nang malaman ko na buntis ako h-hindi ko alam ang gagawin ko, m-my parents are old, marami akong iniisip" naiiyak ko na ring saad, tumingin ito sa akin at marahang naupo sa ibabaw ng kama habang ako ay nakatayo sa harap n'ya.

"Damn..." mura nito. Napalunok ako at matapang na tiningnan ang lalaki.

"I-I want to ask.. b-bakit hindi ka nagulat na may.. may anak ka?" napapitlag ako nang mabilis itong tumingin sa akin at mabilis naman akong nag-iwas ng tingin.

"Bakit ako magugulat? Ilang beses natin 'yun' ginawa Bryndis, more than five? We didn't use protection, but after that night nawala ka, alam kong babalik dahil alam kong mabubuntis ka, but months passed and you didn't show up, even your shadow, hindi ko alam ang pangalan mo dahil napagkamalan kita"

"L-Lou right? G-Ganun ka ba talaga sa mga nakaka blind date mo? I-Inaaya mo agad sa kama?" isang balde ng lakas ng loob ang inipon ko para itanong sa kan'ya iyon!

Wala kang karapatan itanong yun Bryndis!

"No... you're just hot as fck" tumindig ang balahibo ko sa sagot n'ya, he's too straightforward!

Tumikhim ako saka umayos ng tayo.

"If.. if they want to meet me, bakit ngayon lang? after seven years Bryndis, l-lumaki na silang walang tatay, l-lumaki silang walang nagpo-protekta sa kanila!" para akong binuhusan ng malamig na tubig nang maalala ang rason ni Iris kung bakit ayaw n'ya na pumasok.

"I-I'm really sorry, w-wala akong lakas ng loob na sabihin sa'yo, magulo ang isip ko noon, hindi ko alam ang gagawin at magiging plano ko, dahil kahit ang pagbubuntis ay wala pa sa plano ko noon" nakayukong saad habang patuloy na tumutulo ang luha ko.

We are both emotional that night, mga tanong n'ya na wala akong ibang ginawa kung hindi sagutin ang lahat, ang mga favorite ng kambal, saan sila takot, mga hilig at iba pa.

Hindi ko na alam kung anong oras ako nakatulog, at kung paano. Nagising na lang ako nang may liwanag na tumatama sa maliit na siwang ng kurtina. It's dark here dahil sa kapal ng itim n'yang kurtina.

Sapo ang ulo ko ng medyo sumakit iyon, nasobrahan at ang iyak ko kagabi.

Marahan akong tumayo saka binuksan ang kurtina pero agad akong napapikit nang sumalubong sa akin ang liwanag sa labas.

I did my routine at mabilis na lumabas, it's already nine in the morning! At hindi ko na naipagluto ang kambal!

Nangunot ang noo ko nang makita ang maraming tao sa first floor.

Chaos Under the Roof|•|Dream Series 3|•|[COMPLETED]Where stories live. Discover now