Chaos Under the Roof|•|Dream Series 3|•|[COMPLETED]

CHAPTER NINE

Bryndis PoV

Tahimik ang buong bahay nang magising ako. Wala na sa tabi ko si Draven at nasisiguro kong nasa trabaho na ito o kaya nasa kusina.

I did my morning routine bago ko pinuntahan ang mga bata, at nakita ko sila na naghahanda na ng gamit nila para sa araw na ito.

"Ready?" nakangiti kong tanong saka kinuha ang mga bag nila, I can't but feel sad when they force to smile.

"Yes mommy" matamlay na saad ni Iris, kahapon pa nila hindi nilalapitan ang ama, they rather choose to lock themselves inside their room, Draven is trying his best to approach them pero ang mga anak na ang natatakot lumapit.

Bumuntong – hininga ako saka lumuhod sa harap nila.

"Daddy's not mad okay? You're hurting him, iniiwasan n'yo siya" mahina kong saad, napanguso ang dalawa at nag – iwas ng tingin.

"A-Ayaw lang po namin na m-mas magalit siya sa amin mommy" sagot naman ni Blair.

"Anong sabi ko? Communication is always the key, talk to daddy, he will not hurt you or shout at you. Nagulat lang si daddy sa ginawa n'yo but he's okay now, you need to talk to him"

Tumango ang kambal. Napabuntong – hininga na lang ako. Nakikita ko ang sakit sa mata ni Draven tuwing umiiwas ang mga anak n'ya sa kan'ya. As a parent and a mother masakit talaga iyon.

Kahit si Draven natatakot na magalit s'ya, because of that.

Nang makababa kami papuntang kusina ay nakita ko ang lalaki na busy sa pag – aasikaso ng breakfast, sa ilang linggo talaga namin dito inagawan na n'ya ang mga maid sa pagluluto, palaging s'ya ang nasa kusina, minsan naman ay tinutulungan s'ya.

Um-absent ulit s'ya ngayon sa trabaho dahil mas gusto n'yang makasama, kaso may pasok naman ang mga ito.

"Good morning babies!" masiglang bati ni Draven nang makita kami, naramdaman ko ang pag higpit ng kapit nila sa kamay ko. I was about to talk to them, and say sorry to their daddy, pero mabilis silang bumitaw sa kamay ko ay sinugod ng yakap ang ama.

We are both shock.

"Daddy I'm sorry!" si Iris.

"W-We'll not play and make a mess again, daddy! Please don't be mad!" napangiti ako.

The kids are sobbing now, kahit si Draven ay naging emosyonal.

"I'm not mad babies, what you did is wrong, pero hindi ako galit, hindi ko kayang magalit sa inyo. Just don't make so much mess, my office is not a play room, right?" sunod – sunod na tumango ang dalawa.

"But can you tell me, bakit gustong – gusto nyong magkalat sa buong bahay when you have a huge recreational room?"

Nakagat ko ang aking pang – ibabang labi nang sabihin ni Blair ang dahilan.

"Oh jesus... I'm so sorry babies" at hinalikan niya ang noo ng dalawa.

Our morning went well, medyo umiingay na ulit si Iris kahit nasa kotse ay nagkwento ito. Simula ng mga nangyari sa kaniya nitong nakaraang araw.

Hindi ko maiwasang maging masaya dahil bumalik na ulit ang ingay sa paligid ko, I'm not used them being silent kaya kahit na maingay sila ay natutuwa ako.

"Help me to buy ingredients for tinola later" napangiti ako sa sinabi ni Draven bago ako bumaba sa kotse n'ya. Tumango ako at pinisil ang kamay nito bago ako bumaba.

Sinapo ko ang dibdib ko dahil sa mabilis na pagtibok ng puso ko, calm yourself Bryndis!

Buong araw akong nai-space out kahit na maraming customer dahil sa mga naalala ko nitong araw.