Chaos Under the Roof|•|Dream Series 3|•|[COMPLETED]

CHAPTER TWELVE

Bryndis PoV

"You look guilty" matalim na saad ko kay Draven, nasa tabi ko ito at inaayos ang aking tanghalian.

"I am, and I'm sorry" mahina nitong saad saka kinuha ang isang bowl na may soup, matalim pa rin ang tingin ko rito?

"Are you?"

"I'm not sorry for what we did, I'm sorry for making you sick" pero ang loko may ngisi naman sa labi! Inis ko s'yang hinampas sa braso.

"You moron! I told you to stop! But you keep do it, and do it and do it! Hindi ka tumigil hanggang madaling araw! Look at me now!" at hanggang ngayon ay masakit ang aking pagkababae! I didn't expect na magkakasakit pa ako!

"That's why I'm sorry, sabik lang" matalim ko muli s'yang tiningnan.

"Sabik lang!? Sabik lang?!" inis kong saad, tumawa ito saka hinalikan ang noo ko, I can feel sweet sensation inside me.

"Kumain ka na, nasa school na ang mga bata"

"Hindi ba sila nagtaka? Why I'm sudden sick?" I'm two days sick, pag-gising ko kinaumagahan matapos ang nangyari sa amin ay hindi na talaga ako nakabangon pa, I cursed him every second na nararamdaman ko ang sakit sa pagitan ko, at wala naman s'yang ibang kayang gawin kung hindi ang tanggapin ang mga iyon.

He's the reason why I'm here! Grabe s'ya!

"No, they're okay. I will make our room sound proof, you're indeed a scream.. until.. now" kinurot ko na ang dibdib n'ya sa sobrang inis.

Wala na akong balak kumain pero pinilit lang ako ng lalaki, s'ya ang nag-aasikaso ng lahat, sa mga bata at kapag pupunta ako sa banyo o kaya naman tatayo.

Dapat lang sa kan'ya 'yon! Bwisit s'ya!

Kinabukasan ang medyo maayos na ang pakiramdam ko dahil na rin sa gamot na pinainom ng doctor sa akin, masakit parin ang nasa pagitan ko pero hindi na katulad noong nakaraang araw, nakababa at nakasabay na rin ako sa umagahan ng mga bata.

"You're still sick mommy?" tanong ni Iris habang kumakagat sa tocino n'ya, muntik na akong ngumiwi nang maramdaman ko parin ang sakit sa pagitan nang maupo ako, agad naman akong inalalayan ni Draven paupo.

Gustong – gusto ko s'yang kutusan, pero pinigilan ko lang dahil sa mga anak namin.

"Yes anak, I'm okay. I'm sorry hindi n'yo ako nakasabay sa breakfast n'yo ng ilang araw" matamis na ngumiti si Blair.

"It's okay mommy, we understand. And I will not eat that food again, I don't want you and daddy fight because of me" nakangusong saad ni Blair. Natigilan ako.

"No Blair, we didn't fight, w-we're j-just talking that day because we're worried" mas lalong humaba ang nguso ni Blair saka bumaling sa ama.

"You will not kill mommy right?"

"Blair!" agad na saway ko dahil sa biglaan nitong tanong, kahit ang kakambal ay natigil sa pagkain.

"You will not bring mommy to heaven daddy right? Look, nagkasakit s'ya--"

Nasamid si Draven dahil sa sinabi ng anak, namumula na ang mukha at pisngi nito habang umu-ubo, matalim ang tingin na inabutan ko s'ya ng tubig na agad naman n'yang tinanggap.

"Daddy didn't bring me to heaven anak" muntik na akong masamid dahil sa sinabi ko, tumaas ang kilay ni Draven dahil sa sinabi ko.

"Really huh?"

"Daddy please! Don't fight with mommy, I'll be a good boy!" parehas na lang kaming natahimik ni Draven dahil baka kapag bumuka pa ang bibig naming dalawa ay kung ano lang ang masabi namin, lalo na ni Draven!