အခ်စ္ကစားပြဲ

Part-3(Unicode)

မောင်နောက်နေ့အိမ်ပြန်လာတော့အိမ်တံခါးပွင့်နေသည်မို့လန့်သွားကာအထဲဝင်လာလိုက်သည်..

"အဘွား.."

"လာပါဦး..မြန်မြန်.."

အဘွားကလက်ကမ်းလာသည်မို့ပြေးဖက်လိုက်သည်..

"ခုဘယ်ကပြန်တာလဲ.."

"သူငယ်ချင်းတိုက်ခန်းမှာသွားအိပ်ပြီးပြန်လာတာပါ.."

"ကိုယ့်မှာလည်းအိမ်ရှိရဲ့သားနဲ့ကွယ်.."

"အခန်းအဲယားကွန်းပျက်နေလို့ပါ.."

"ခဏကစုံအခန်းသန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်တာအဲယားကွန်းကအေးနေပါတယ်.."

အဘွားနဲ့အတူပါလာတ့ဲစုံကဝင်ပြောလာတော့မောင်အနေခက်သွားရသည်..

"စုံ..အခန်းထဲမှာသွားနေနေလိုက်.."

"ဟုတ်က့ဲ..အဘွား.."

စုံကအခန်းထဲသွားတော့အဘွားကိုဆိုဖာမှာထိုင်စေကာစကားပြောကြသည်..

"ထိုင်ပါဦး..အဘွား.."

"သူငယ်ချင်းအခန်းမှာသွားအိပ်တယ်ဆိုတာအထီးကျန်လို့မဟုတ်လား.."

"ဘာလို့အထီးကျန်ရမှာလဲ..မောင်ကအသက်ကြီးနေပါပြီ ကလေးမဟုတ်တော့ပါဘူးနော်..အဘွား.."

"မောင့်ကိုဘယ်သူကျွေးမွေးခ့ဲလဲဆိုတာမေ့နေပြီလား..မောင်လေးအိမ်မကပ်တာဘာကြောင့်လဲဆိုတာအဘွားသိတာပေါ့.."

"မောင့်ဘာသာမနေတက်တာကြောင့်ပါ.."

"မောင့်အပေါ်ထားတ့ဲအဘွားရဲ့အချစ်တွေကမလုံလောက်လို့လား.."

"အဘွား!.."

စိတ်မကောင်းစွာပြောလာတ့ဲအဘွားကြောင့်ပိုစိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်...

"အဘွားအ့ဲလိုမပြောပါနဲ့..အဘွားပေးတ့ဲအချစ်တွေကမိဘအရင်းတွေထက်တော့များပါတယ်.."

"အဘွားအချစ်တွေကဘာလိုဖြစ်ဖြစ်မိဘအရင်းတွေထက်တော့မများပါဘူးကွယ်..ဒါကြောင့်လည်းမောင်လေးကဒီလိုမျိုးအချစ်ကိုမယုံတာမဟုတ်လား.."

မောင်အဘွားဆီကအကြည့်လွှဲရင်းစကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်ရသည်..