ညကေဒါက္တာကလြန္းေနာက္လိုက္လာကာခမ္အိမ္မွာဘဲအိပ္သြားသည္။ဒီမနက္သံုးေယာက္စလံုးduty႐ွိတာမို႔ေဆးရံုသြားဖို႔မနက္စာစားၾကသည္..
"ေဒါက္တာကလြန္းအေနာက္လိုက္လာတ့ဲအထိေတာင္စိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာလား.."
"ခမ္.."
"ေျပာလို႔မရဘူးလားဟင္.."
"လြန္း.."
"ေျပာေလ..ေဒါက္တာ"
"ကြၽန္ေတာ္အလုပ္နားလိုက္ရင္လည္းကြၽန္ေတာ့္ကိုပစ္မသြားလို႔ရမလား.."
"ဘာျဖစ္လို႔ေမးတာလဲ။ေဒါက္တာ.."
"ကြၽန္ေတာ္လြန္းကိုလိုအပ္တာသိတယ္မလားဟင္.."
"လြန္းနဲ႔သူငယ္ခ်င္းမို႔ဝင္ေျပာခြင့္ျပဳပါေနာ္။လြန္းကေလေဒါက္တာကေဒါက္တာမဟုတ္ေတာ့ရင္ေတာင္ခ်စ္ေနမ့ဲမိန္းမမ်ိဳးပါ.."
"ခမ္.."
"ေဒါက္တာေျပာတာကသူေဒါက္တာမဟုတ္ေတာ့ရင္ပစ္သြားမွာလားဆိုတ့ဲသေဘာနဲ႔ေျပာေနတာေလနင္သေဘာမေပါက္ဘူးလား။ဒီမွာေဒါက္တာ လြန္းကေလေခတ္မဟုတ္ဘူး.."
ခမ္ကေဒါက္တာကိုေျပာၿပီးတာနဲ့မနက္စာစားထားတ့ဲပန္းကန္ကိုယူကာထထြက္သြားေတာ့သည္။..
"ဟုတ္တယ္။ခမ္ေျပာတာမွန္တယ္ေဒါက္တာ..လြန္းကေဒါက္တာ့ကိုဆရာဝန္ျဖစ္တာေၾကာင့္လက္ထပ္ခ့ဲတာမဟုတ္ဘူး။ခ်စ္လို႔လက္ထပ္ခ့ဲတာပါ.."
"ကြၽန္ေတာ္သိပါၿပီ.."
"ေဒါက္တာကဘယ္လိုအေတြးနဲ႔ေမးလဲဆိုတာလြန္းမသိေပမ့ဲလည္းေပါ့.."
"ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"ထားလိုက္ပါ..ေဆးရံုသြားရေအာင္.."
လြန္းတို႔လည္းမနက္စာစားၿပီးေတာ့အိမ္အျပင္ဘက္ထြက္လာခ်ိန္ေဒါက္တာဆီကဖုန္းသံၾကားလိုက္ရသည္။ေခတ္ဆီကဆိုတာလြန္းသိပါ၏။..
ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ေဒါက္တာမ်က္ႏွာညိဳးငယ္ေနတာမို႔လြန္းစကားစလိုက္မိသည္..
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ေဒါက္တာ"
"ေခတ္ကေဆးရံုအုပ္နဲ့တိုင္မယ္ဆိုျပီးၿခိမ္းေျခာက္လာလို႔ေလ.."
YOU ARE READING
အခ်စ္ကစားပြဲ
ActionZawgyi မင္းအေမနဲ႔အန္တီ့ၾကားက ကစားပြဲထဲကိုမင္းကိုဆြဲမထည့္ခ့ဲသင့္တာပါ..ေမာင္ရယ္ Unicode မင်းအမေနဲ့အန်တီ့ကြားက ကစားပွဲထဲကိုမင်းကိုဆွဲမထည့်ခ့ဲသင့်တာပါ..မောင်ရယ်
