လြန္းညကတည္းကဧည့္ခန္းမႇာငိုေနရင္းဆိုဖာမွာဘဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတာေဒါက္တာျပန္လာလို႔ႏိူးမွသိသည္..
"လြန္း..ထေတာ့ေလ.."
"ေဒါက္တာ..ျပန္လာၿပီလား.."
"အင္း..ဘာလို႔အထဲမွာသြားမအိပ္တာလဲ.."
"ေဒါက္တာကိုေစာင့္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ။ဒါနဲ႔အေမေရာသက္သာရဲ႕လား.."
"အေမကဘာမွသိပ္မျဖစ္ပါဘူး။ကြၽန္ေတာ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ေနာ္.."
ေဒါက္တာကအဆက္အစပ္မရွိတ့ဲစကားကိုဆိုလာရင္းလြန္းႏွဖူးကိုနမ္းလာမို႔မ်က္လံုးမွိတ္ကာခံယူမိတယ္..
"ကြၽန္ေတာ္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္။ဒါၿပီးရင္တစ္ခုခုသြားစားၾကတာေပါ့.."
"ဟုတ္က့ဲ.."
ေဒါက္တာေရသြားခ်ိဳးေတာ့ဧည့္ခန္းမွာဘဲထိုင္ေနမိတယ္။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္းသတိေပးရင္းေဒါက္တာ့ကိုယံုၾကည္သင့္တယ္လို႔ေတြးမိတယ္..
"ေဒါက္တာကေနာင္တရေနပါၿပီ။ေဒါက္တာငါ့ကိုလိုအပ္တယ္။ေဒါက္တာကငါ့ကိုခ်စ္တယ္။ငါေဒါက္တာကိုခ်စ္ရမယ္။ဟုတ္တယ္ ေဒါက္တာကိုခ်စ္ရမယ္.."
ေျပာသာေျပာရတယ္။မ်က္ရည္ေတြဝဲၿပီးစိတ္ထဲမြန္းၾကပ္ရသည္..
ေမာင္နယ္ကေနညတြင္းခ်င္းျပန္လာၿပီးေကာ္ဖီဆိုင္ေ႐ွ႕မွာထိုင္ေနမိတာကမိုးလင္းဆိုင္ဖြင့္လို႔ၾကဴ ေရာက္လာတ့ဲအထိပါဘဲ..
"ဒီမွာဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ။ၿပီးေတာ့အေစာႀကီးဘဲဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကေရာက္ေနတာလဲ.."
"မနက္၅နာရီ.."
"မူးေနတာလား.."
"ဟင့္အင္း။ငါနယ္ကေနဆိုင္ကယ္နဲ႔တက္လာတာ.."
"အိမ္ျပန္မအိပ္ဘူးလား.."
"တစ္ေယာက္တည္းမေနခ်င္ဘူး.."
"ဘာျဖစ္လာလို႔လဲ.."
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ငါပင္ပန္းေနလို႔ပါ.."
"နင္နဲ႔ငါတြဲတုန္းကနင္ဒီလိုေတြမျဖစ္ဖူးပါဘူး။ခုကအ့ဲသူနာျပဳ အန္တီေၾကာင့္မလား.."
ေမာင္ဘာမွျပန္မေျဖႏိုင္ဘဲၾကဴ ကိုဘဲအသက္မပါတ့ဲမ်က္လံုးေတြနဲ႔ေငးၾကည့္ေနမိသည္..
VOCÊ ESTÁ LENDO
အခ်စ္ကစားပြဲ
AçãoZawgyi မင္းအေမနဲ႔အန္တီ့ၾကားက ကစားပြဲထဲကိုမင္းကိုဆြဲမထည့္ခ့ဲသင့္တာပါ..ေမာင္ရယ္ Unicode မင်းအမေနဲ့အန်တီ့ကြားက ကစားပွဲထဲကိုမင်းကိုဆွဲမထည့်ခ့ဲသင့်တာပါ..မောင်ရယ်
