Yanlış Oldu | Texting

2

                 Arda ve juri tayfası

Arda: Gençler herkes bir toparlanabilir mi?

Arda: Çabuk çabuk hemen.

Efe: Yine ne var Allah aşkına?

Arda: Dur bir herkes gelsin.

Caner: Ne var Arda?

Ateş: Hangi saçma konu ile hayatımızdan en az üç saati çalacaksın?

Arda: Aşk olsun Ateşim böyle mi düşünüyorsun...

Pars: Ne diyeceksen de sonra da siktir olup git.

Gece: Yine sikmişsiniz bildirimlerimi...

Caner: Düzgün konuş lan kız var grupta!

Arda: Ladenim sende burda mısııın?

Laden: Evet.

Arda: Şimdii toplanma sebebimiz belli.

Caner: Konu 'Arda'nın mallıkları'

Arda: Şakacı seni.

Arda: Bir kızla buluşacağım ve size de kombin fikri danışacağım.

Laden: Aa en sevdiiğiim

Laden: Yolla gelsin.

Arda: İşte istediğim ilgi bu...

Arda: Beyler çıkın gruptan sadece Ladenim kalsın.

Laden: Jssşksjwhwhdh

Arda: Gömlek-pantolon mu yoksa sweat-eşofman mı?

Laden: İkiside güzel aslında.

Laden: Ama bence gömlek çok resmi olur.

Arda: Haklısın bence de.

Laden: O yüzden oyumu sweat-eşofman ikilisinden yana kullanıyorum.

Arda: Teşekkür ederim değerli fikrinizi paylaştığınız için Ladeniçem👑

Laden: Rica ederim.

Caner: Tarzdan anlayan kız, Allah'ım nasip et.

Arda: Nwjwjwjwhwhwh

Pars: Rahatlık her zaman kazanır hacı.

Arda: Eyw brom.

Ateş: Sweat.

Arda: Ateşim öyle diyorsa konu kapanmıştır.

Gece: Bana da sweat daha iyi gibi geldi.

Efe: Yani benim fikrim pek bir etki yaratmayacak o yüzden bana da onaylamak düşüyor.

Gece: Lan üzüldüm amk.

Pars: Erken yazsaydın amk.

Efe: Ders çalışıyorum amk.

Ateş: Siktirin gidin lan.

Caner: Grupta kız var amk.

Laden: JWJWJKSKWJWHWH

**

"Abicim, neye gülüyorsun?" Elimdeki telefona bakarak güldüğümü abimin gelmesi ile fark ettim. Ve anında yüzüm düştü.

"Hiç, video sadece." Telefonu derhal bırakarak masama yöneldiğim sırada abim de gelip kendini benim yatağıma attı.

"Ne yaptın bu gün, görüşemedik?" Notlarımı toplarken bir taraftan da ona cevap verdim.

"Aynı, ders çalıştım falan." Abim cevabımdan memnun değildi. Derin bir iç çekerek yattığı yerden doğruldu.

"Kendine bunu neden yapıyorsun Laden?" Anlamayarak ona döndüm.

"Ne yapıyorum?" Bir taraftan hala masamdaki kalemleri düzenliyordum.

"İçine kapanıyorsun. Gözümüzün önünde eriyorsun resmen. Şu odadan dışarıya adımını atmıyorsun. Kimseyle konuşmuyorsun. Biz gelmeden yanımıza gelmiyorsun." Durdu, nefes aldı. Ayağa kalkarak yanıma yanaştı.

"Biz senin aileniz Laden, yabancı değiliz.  Burası senin doğup büyüdüğün ev. Biz senin kardeşiniz. Korkma bizden." Yanaklarımı avuçları içine aldı.

"Kardeşimi kaybetmek istemiyorum." Ve sarıldı. Ben de sarıldım. Ama dedikleri içimde bir kıpırtıya yol açmamıştı.

Ne bekliyordu ki? Bilmedikleri onca şey varken ben nasıl normal olabilirdim.

Üç abim vardı. Yaşadıklarımı bilmeyen üç abim. Hiçbir şey bilmedikleri halde bana üzülen abilerim.

Annem vardı. Aylardır tek kelime konuşmadığım annem. Benden nefret eden annem. Hayatımı elimden alan annem.

Babam vardı. Aldığım her bir nefes için hesap soran, kuş uçsa benden bilen, şiddetin her türlüsünü yaşatan babam.

Erayvaz ailesi...

O magazinlere her gün haber olan dünayaya namını duyurmuş, herkesin özendiği Erayvaz ailesi.

Buydu benim hayatım. Nefret, kin, acı ama gülümseyiş.

Kimse bilmeyecekti gerçekleri. Elbet bir gün öğreneceklerdi fakat o gün ben hayatta olmayacaktım.

                                🌺

Laden'im güçlü çiçeğim benim🥲