13

8.1K 310 19
                                    

🌺

Gökyüzü gözlü kızı kurtarma operasyonu!

Ateş: Bu akşam saat beşte herkes bizim evin önünde olsun.

Ateş: İki araba gitmeye karar verdik.

Pars: Tahmini kaç gün kalırız? Yanıma ona göre eşya alıcam.

Ateş: Ben Laden'i bulmadan dönmeyeceğim.

Ateş: Sizi zorlayamam.

Ateş: İstediğiniz kadar kalabilirsiniz.

Gece: Kızımızı bulacağız Ateş, merak etme ;)

Ateş: Umarım.

Caner: Ateşim sen neden bu kadar endişelendin Laden için?

Caner: Yanlış anlamayın ben de fazlasıyla tedirgin ve endişeliyim ama hani nedendir bu fazla ilgi?

Caner: Bilmediğimiz bir şey mi var?

Gece: İnsanlık yapıyor işte Caner.

Caner: Bana pek arkadaşça gelmedi de.

Gece: Bizi ilgilendirmiyor, bu onların arasında.

Caner: İyi be

Caner: Tam beşte gelin kimseyi beklemek istemiyorum.

|Caner Çevrimdışı

Arda: Haspama bak!

Arda: Triplere uçuyor triplere

|Arda Çevrimdışı

•••

Ateş Kartal

Saat dört buçuğu gösterdiğinde sıkıntıyla oturduğum koltuktan kalktım. Gerginlikten elim ayağım buz kesilmişti.

Vicdanım ve ona karşı duyduğum bu his beni yaşadığı şehire gitmeye itiyordu.

Bu hissi takip etmek tamamen bir anlığına gelişen bir durumdu. Kalkıp gitmek istediğimi söylediğimde Gece ve Efe nedenini çoktan anlamıştı.

Beni anlayışla karşılamaları ve arkamda olmaları iyi hissettiriyordu.

İçimdeki korkunun haddi hesabı yoktu. Onu gördüğüm ilk andan itibaren beni içine çekişinin bir açıklaması yoktu.

Ona aşık mıydım?

Güneş gibi sapsarı olan o saçlarının tek bir teline zarar geldiğini düşündüğümde bile kalbim sıkışıyordu.

Bende olan sadece iki fotoğrafının her bir zerresini ezberlemiştim. Fotoğrafını görmek bile kalbimin oldukça fazla atmasına sebep oluyordu.

Hayâl kuruyordum mesela, içinde başka birini hayâl edemiyordum.

Takip ettiğim kız hesapları artık ilgi çekici gelmiyordu. Herkesi silsem, bir tek o kalsa istiyordum.

İsmini duymak bile heyecanlanmama sebep oluyordu. Profilini görmek bile kalbimi ağzıma çıkarıyordu.

Yanımda olsun istiyordum. Onunla konuşmak istiyordum.

Eğer bunların hepsi bir yola çıkıyorsa ve o yolun adı aşksa evet, ben o yolun henüz yeni ve kalıcı yolcusuydum.

"Ben çıkıyorum siz on dakikaya inersiniz." Gece ve Efe beni onayladıktan sonra valizimi alarak apartmanın asansörüne bindim.

İçimde oturtamadığım hisler vardı. Ve bu hisler çiçeğime sarılmadan geçmeyecekti.

Eğer sarılabilirsem tabi...
Eğer hala kalbi atmaya devam ediyorsa...
Damarlarında kan hâlâ dolaşıyorsa...

Apartmandan çıktıktan sonra karşı kaldırma park etmiş olduğum arabamın bagajına valizimi yerleştirdim.

Ön kaputa yaslandım ve yaktığım sigarayı içime çektim.

Acı, bir zehirdi. Bedenimizi esir alan bir zehir.

Ve her geçen gün daha da artmasından korkuyordum. Kalbimi boğazlıyorlardı ve ben çaresizce duruyordum.

🌺

Ne ara bu kadar aşık oldun sen yavrum🤧

Yanlış Oldu | TextingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon