40

2.8K 124 6
                                    

40 OLDUK AYOL 40!!

40 KERE MAŞALLAH ALABİLİR MİYİZ LÜTFEN!

~☆~ 40. BÖLÜM ~☆~

Laden: Ateş, bu kadar test kitabını kapıma neden yolladığını sorabilir miyim?

Ateş: Sordun.

Laden: Cevap ver o zaman.

Ateş: Koleksiyon yaparsın diye yolladım Laden.

Ateş: Allah aşkına ne diye yollamış olabilirim?

Laden: Masraf yapmak için?

Ateş: Çalış Kanarya'm, çalış.

Laden: İyi de ben bunlar yokken de çalışıyordum.

Ateş: Okulunu açığa aldırdığını neden bana söylemedin?

Laden: Bilmiyorum, konusu açılmamış.

Ateş: Benden bir şey saklamanı istemiyorum.

Laden: Ben de benimle böyle resmi konuşmanı istemiyorum.

Ateş: Mwmslslskjdndjsjw

Ateş: Aslında sen de bana bir durgun geldin.

Ateş: Bir şey olmadı değil mi, her şey yolunda?

Laden: Olmadı, iyiyim.

Ateş: Tamam güzelim.

Ateş: Yarın sabah seni almaya geleceğim.

Ateş: Seni seviyorum Kanarya'm.

Laden: Ben de seni seviyorum.

●●●

Emir: Selam bebeğim.

Emir: Seni almaya geliyorum.

Laden: Buna gerek yok Emir.

Laden: Lütfen zahmet etme.

Emir: Geldim bile, bence kapıya çıkmalısın.

Laden: Ben kendim gelirdim ne gereği vardı?

Laden: Çıkıyorum.

●●●

Emir'in arabasına binmeden Ateş'e mesaj çekmeyi ihmal etmedim. Boşuna buraya gelmesine gerek yoktu. Fakat Emir'in bu hareketi üzerine sinirleneceğinden emindim.

"Günaydın bebeğim." Emir daha ben ne olduğunu anlamadan yanağımı öptüğünde afalladım. Sorgusuz sualsiz birden böyle bir hareket beklemiyordum.

Çekinerek "Günaydın." Dedim. Emir'in aptal gülüşü yüzünde varlığını koruyordu. Bir süre konuşmadık fakat bilmediğim yollara girdiğinde hafiften tırsmıştım.

"Nereye gidiyoruz?" Diye sordum gergin bir sesle. Emir sırıtmasını bozmadı.

"Benim okuluma gidiyoruz." Dediğinde kaşlarımı çattım. Benim orada işim neydi Allah aşkına!

"Ben neden seninle geliyorum?" Sinirlenmiştim fakat bunu sesime yansıtmamaya özen gösterdim.

"Yanımda olmanı istiyorum bebeğim." Dedi gözlerini bana dikerek. Git gide daha çok geriliyordum.

Emir uzunca yollardan geçti, birkaç kavşağı döndü, ara sokaklardan geçti. Arabaya binmemizin üzerinden bir saat geçmişti. Ve anladığım kadarıyla burası Emir'in okuduğu üniversiteydi.

Saat ikiye geliyordu. Emir arabadan indiğinde mecburen ben de indim. Yolu bilsem sıkıldığımda ya da korktuğumda geri dönerdim fakat şu lanet şehirin hiçbir yerini bilmiyordum!

Yanlış Oldu | TextingUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum