De Stagiaire

H7

Ik word wakker en als ik mijn ogen open doe lig ik op een zwarte bank in iemands woonkamer. Ik kijk de kamer rond en mijn ogen vallen op het raam dat precies uitkijkt op de big ben. Ik glimlach bij het zien van dat mooie uitzicht maar dan krijg ik een pijnsteek in mijn hoofd en neus.
Dan hoor ik een geluid van iemands voetstappen

"Heyy, je bent eindelijk wakker."
Ik kijk op naar zijn stem en veroorzaak nog een pijnsteek in mijn hoofd waardoor ik kreun.

"Hier dit helpt tegen de pijn." Zegt Phil die naast me komt zitten en een zak met ijs tegen mijn hoofd aan drukt. Ik glimlach dankbaar naar hem. Dan helpt hij me iets rechter op te zitten en ik kijk de kamer nogmaals rond.

"Wat is er met me gebeurt?" vraag ik.

"Nou, dat weet ik niet... het enige wat ik weet is dat ik je op staat vond en je bewusteloos was. Toen heb ik je hier naartoe gebracht."
Dat was dus wat ik voelde. Ik wist niet of het een droom was want het voelde zo.... fijn. Ik heb nog nooit zo op me gemak gevoelt ook al had ik allemaal wonden.

"Was hij het? Die klojo."
Wacht weet Phil het!? Als het zo duidelijk is wie weet het dan nog meer?
ik reageer niet en wil niet dat hij het weet. Ik denk weer aan gister en zijn verdrietige gezicht. Op zijn gezicht geplakt als een masker.

"Ja." Fluister ik.

"Ik sweer het als ik hem morgen op school ziet laat ik hem boeten."
op school? Huh?

"Ik wist dat Jessie slecht was.. maar ik wist niet dat hij zo laag was."

"Jessie?" fluister ik.

"Ja hij heeft dit toch gedaan?"

ik wil hem de waarheid vertellen maar als ik dat doe moet ik hem alles vertellen. Ook alles van mijn moeder en ik denk dat ik dat niet aan kan. Niet nu in ieder geval.

Er rolt een traan over mijn wang. Ik denk dat phil dat ziet als een ja want hij stopt met vragen stellen en pakt een glas thee van het bijzet taffeltje en geeft het aan mij. Ik knik dankbaar en breng het glas naar mijn lippen.

"Heb je nog ergens anders pijn." Vraagt hij bezorgt.

"Alleen mijn hoofd bonkt." Er klinkt een trilling in mijn stem.

Hij kijkt me verdrierig aan en gaat met zijn hand naar mijn wang en veegt mijn tranen af.

"Als je er ooit over wilt praten... ik ben hier." Ik kijk naar zijn glinstende lichte blauwe ogen. Hij kijkt me aan. Dan gaat zijn hand ,die de ijszak tegen mijn hoofd houdt, omlaag. Totdat hij de zak op de bank neerlegt zonder dat hij zijn blik afwendt. Zijn hand gaat langzaam naar mijn wang. Hij kijkt me onderzoekend aan zoekend naar een reactie. Mijn hart begint sneller te kloppen. Hij legt zijn andere hand op mijn knie en de stilte verstikt me. Ik weet niet wat er gebeurt en ik kan niet meer nadenken. Dan schiet ik ineens uit mijn trance. Ik struikel terwijl ik op wil staan achteruit van de bank af. Ik val bijna om maar ik kan toch net nog mijn evenwicht bewaren. Phil staat op en wil naar me toe lopen maar ik ren naar de deur terwijl mijn hoofd bonkt.

"Sorry. Olivia wacht, nee zo bedoel ik het niet."

Roept hij terwijl ik snel in mijn schoenen stap. Dan open ik de deur en ren ik weg.

Ik ren door de koude avond lucht naar het trappenhuis van de flat. Ik zie een deur aan het einde van de gang. Ik open de deur en ga achter de deur staan hopend dat Phil me niet ziet.

"Olivia!" Hoor ik Phil nog roepen. Maar ik reageer niet.

------------------------------

Tamtamtaaaaamm
Wat vonden jullie??

Comment en like? :p

Xxx
xSuzyQ