De Stagiaire

H29

"Dus wat is er gebeurt?" Vraagt Phil terwijl hij naar me toe komt rennen. Ik was net weer terug van Lucas bij zijn appartement. Ik heb bedacht wat ik tegen hem ging zeggen terwijl ik naar huis reed.

"Niets, er kwam niemand opdagen." Lieg ik. Ik ben bang dat hij het merkt. Mijn handen trillen en ik kijk weg van zijn blik.

"Ik heb honger, ik ga even wat eten." Zeg ik en ik loop langs hem naar de keuken.

"Dus er was echt niemand?" Vraagt Phil nieuwsgierig.

"Nee." Zeg ik terwijl ik in de koelkast zoek naar eten. "Wanneer gaan eten?" Vraag ik.

"Geen idee." Zegt hij.

"Nou dan ga ik wel even koken."

Ik pak een paar ingrediënten uit de koelkast voor pasta saus. Ik draai me om om een pan te pakken. Phil staat in de deur opening hij leunt tegen een kant van de deur en fronst zijn wenkbrauwen.

"Er was niemand. Dat is echt vreemd." Zegt hij mompelend. Dan kijkt hij me aan. Hij loopt langzaam naar me toe. Mijn hard gaat sneller kloppen maar deze keer is het van de zenuwen.

"Als er wel iemand was kun je het ook vertellen. Ik word niet boos. Dat beloof ik." Zegt hij.

"Nee er was echt niemand." Zeg ik en ik glimlach even nep. Hij blijft me aankijken met een doorgrondende blik. Mijn handen beginnen te zweten. Ik kijk weg van zijn brandende blik. Dan hoor ik hem weglopen en ik kijk hem na tot hij de hoek om loopt.

Ik begin aan het eten en rond kwart over 8.

*~~~~~~~~~~~~*

De volgende ochtend word ik wakker van de wekker.

Maandag *zucht*

"Je weet dat je niet naar school hoeft. Ik kan je afmelden." Zegt Phil zodra ik de woonkamer in loop. Phil staat aan de andere kant van de tafel.

"Nee hoor ik red me wel." Zeg ik mompelend. Ik ga aan tafel zitten en pak een broodje.

"Weet je het zeker?" Vraagt hij. Hij zet zijn handen op de tafel en buigt naar me toe.

"Ja." Zeg ik kortaf. Phil zucht.

"Wat is er gebeurt Liv? Sinds gisteravond doe je heel vreemd. Wat is er gebeurt?" Vraagt hij.

"Niets." Zeg ik.

"Jawel." Zegt hij. "Serieus Liv wat verzwijg je voor me. Wat is er gisteren gebeurt!?" Hij loopt om de tafel naar mij toe.

"Niets!" Zeg ik. "Er is niets gebeurt. Waarom vertrouw je me niet!"

"Ik vertrouw je wel!"

"Ja hoor daarom ben je me nu ook aan het ondervragen als een politie agent." Ik kijk hem aan. Mijn gezicht rood. Als ik dan merk dat Phil niets meer gaat zeggen zucht ik boos en loop ik weg. Ik pak mijn tas, doe snel mijn schoenen aan en loop de deur uit.

"Doei, ik ga naar school!" Schreeuw ik en ik sla de deur achter me dicht.

-----------------------------------

Heyy
Kort hoofdstukkie.

Comment/Like?

xSuzyQ