De Stagiaire

H38

Pov: Phil
Die avond avond lag ik in de bosjes voor Lucas's huis. Een camera rust in mijn hand net als bij Dan die naast me ligt. we hebben besloten bewijs te vinden. We gaan Olivia fotograferen in Lucas zijn kamer.
We hebben allebei zwarte kleren aan. Maar ja voor Dan was dat niet zo moeilijk. We liggen hier al de hele avond. En pas na een paar uur zien we beweging achter het hoge raam waarvan we weten dat het naar Lucas zijn kamer leid.

Dan zie ik ineens beweging. Olivia opent een deur en komt in beeld. Dan zie ik Lucas. Hij trekt haar ruw naar zich toe. Ik vergeet bijna foto's te maken. Ze zoenen en ik kijk weg. Olivia huilt en ik wil haar redden maar ik kan het niet.

Olivia duwt Lucas weg. Ik spring op maar Dan trekt me terug naar de grond.

"We moeten naar de politie nu. We kunnen dit niet zelf wat als Lucas een geweer heeft." Hij trekt me dan overeind en naar de auto. Ik spartel tegen nog steeds tegen starend naar Olivia en Lucas. Maar dan slaat Dan de deur dicht en rijden we weg.

*~~~~~~~~~~*

Een tijdje later zitten we in het politie bureau. We hebben de foto's uitgeprint en in een envelop gestopt. Nu geef ik de envelop aan de agent die achter de balie staat.

"We hebben bewijs voor de verdwijning van Olivia Greenrose." De agente fronst even dan zegt ze:

"Ik zal even kijken of de agenten er zijn van die zaak."

Even later komt ze terug met de agent die voor mijn deur stond een tijdje geleden. Ik geef hem de envolop. Hij opent hem en fronst even terwijl hij door de foto's bladert. Dan draait hij zich naar de agente achter de balie.

"Haal zeven agenten. We moeten een meisje bevrijden. " Zegt hij.

Zacht zeg ik: "Yes!"

*~~~~~~~*

Pov: Olivia
Net nam Lucas me weer mee naar zijn kamer en bed. Zoals normaal stribbelde ik tegen. Dan duw ik hem weer en ren weg. Dan zie ik ineens uit mijn ooghoek twee silouette. 'Wacht is dat Phil!!' denk ik. Dan trekt Lucas me weer tegen hem aan.

"Please Olivia. Stribbel een keer niet tegen!" Zegt hij. Ik schud langzaam mijn hoofd. Dan valt hij met zijn rug op het bed. Ik ga naast hem liggen maar wel helemaal aan de andere kant van het bed. Dan zie ik ineens dat Lucas zijn ogen een beetje waterig worden. Huilt hij?

"Gaat het?" Vraag ik met een schorre stem.

''Ga terug in de kast.'' zegt hij. Ik wacht even en dan loop ik langzaam richting de kast.

Lucas doet de deur op slot achter me.

Ergens heb ik te doen met Lucas. Zijn vader heeft hem verlaten, ze hebben schulden en zijn moeder is ook niet vaak thuis. Sinds ik hier ben heb ik haar niet meer gehoord of gezien. Langzaam word het donker terwijl ik nog steeds nadenk. Lucas mag dan wel zielig zijn toch heeft hij het recht niet om me op te sluiten in zijn kast.

Dan hoor ik ineens geschreeuw vanaf beneden.

''Politie! Laat al uw wapens vallen en we zullen u geen pijn doen!''

---------------------------
Hey,

Morgen het laatste hoofdstuk :(
See you then.
Comment/like?

xSuzyQ