De Stagiaire

H39

''Laat uw wapens vallen!''

Ik spring op en probeer de deur te openen maar hij zit op slot. Ik hoor Lucas opspringen.

''Shit!'' Schreeuwt hij.

Ik begin tegen de deur te slaan. Dan hoor ik pistool schoten. Ik schrik me dood en maak een sprongetje.

''Laat me hieruit!'' Schreeuw ik. Nog meer pistool schoten. Even later word de deur open geschopt. Ik zie een politie vrouw met lang bruin haar in een staart.

''Wat is er aan de hand!?'' Vraag ik.

''Het gaat goed komen. Kom alsjeblieft met mij mee.'' Zegt ze. ''Ik breng je ergens waar het veilig is.''

Ik hoor niets meer. De pistool schoten galmen door mijn oren. De vrouw pakt mijn hand en leid me mee. We lopen naar het raam en ik zie een ladder. Ik klim erop maar val bijna bij de eerste treden. De vrouw helpt me het begin van de trap af te lopen. Dan voel ik ineens twee armen om mijn heupen. ik kijk om.

Phil!

Ik loop snel de ladder af en draai me dan om en knuffel hem. Ik begin te huilen.

''Ik heb je zo gemist.'' Zeg ik tussen twee snikken.

''Ik jou ook.'' Fluistert hij in mijn haar. Dan hoor ik meer schoten. Ik krimp in elkaar en val bijna op de grond maar Phil houd me stevig vast. Dan kijk ik over zijn schouder. Ik zie het huis en de voordeur staat open. Dan rent Lucas de voordeur uit. Hij heeft een pistool vast en dan zie ik de politie achter hem. Ik krimp in elkaar en dan hoor ik een schot. Ik schrik en val bijna flauw. Phil tilt me op. nog steeds hoor ik het galmen van het schot.

''Het is okay.'' Zegt Phil. ''Je bent veilig.''

*~~~~~~~~~~~~~*

Ik word wakker en ik snak naar adem. Alles over Lucas komt terug. dan voel ik twee armen om me heen.

''Heyy, je bent veilig het komt goed.'' Zegt Phil. Ik kijk op en zie zijn blauwe ogen. Ik kruip dichter naar hem toe.

''Is hij dood?'' vraag ik na een tijdje.

''Nee,'' zegt Phil ''Hij is alleen geraakt in zijn arm. Hij is nu in het ziekenhuis.''

Dan is het weer even stil. Ik geniet van de stilte en het geluid van Phils ademhaling. Dan bedenk ik me weer wat ik Phil wou vertellen toen ik hem belde.

''Phil ik moet je wat vertellen.'' Dan zie ik weer flashbacks. Ik grijp me vast aan Phils shirt.

''Wat is er?'' Vraagt hij bezorgt. Hij schuift even mijn haar uit mijn gezicht en kijkt me aan.

''M-mijn vader die.... die .... umm hij... vroeger heeft hij ... me wel ee- een-eens umm.'' Zeg ik met moeite. ''Wel eens aangeraakt.'' Maak ik mijn zin af.

''Liv.'' Ik kruip dichter naar hem toe. Ik vind het niet erg dat Phil niet weet wat hij moet zeggen. Ik wil gewoon dat hij het weet. En met die gedachten val ik langzaam in slaap.

Net voor ik in slaap val zegt Phil: ''Ik hou van je.''

''Ik hou ook van jou.'' Zeg ik en even verdwijnt alles wat er gebeurt is in de afgelopen dagen uit mijn hoofd en ik krijg een warm gevoel in mijn buik.

Die nacht werd ik nog eens wakker. Ik kijk op om Phil nog steeds te zien slapen naast me. Ik luister naar zijn hartslag. Dan adem ik diep in.

Eindelijk hoor ik ergens thuis.

*~~~~~~~~~~~~~~~~~*

Lucas moest naar de gevangenis en samen met Phil ging Olivia naar de politie om alles over haar vader te vertellen. haar vader kreeg ook een gevangenis straf maar dan veel langer dan Lucas.

En Phil ging na veel gedoe ergens anders stage lopen. Zodat ze eindelijk samen kunnen zijn.

*Einde*

----------------------------
Dat was het dan :''(

Maar no worries. I got you. Ik ben bezig met een nieuw verhaal. Daar vertel ik morgen meer over :) Dus stop dit verhaal nog niet in je achief.

Voor die tijd. Alsjeblieft vertel me wat je van het verhaal vond.

Love,
xSuzyQ