H19

1.5K 31 4
                                    

Pov: Phil

"Wacht." Zegt ik hijgend. Ik moet echt mijn conditie verbeteren.

"Asjeblieft neem haar niet mee." Zeg ik.

"En wie ben jij om dat te beslissen." Zegt hij. Ik weet niet wat te zeggen. Ik zoek haastig naar woorden.

"Hij is wèl iemand die om me geeft." Ze zoekt naar mijn ogen. Ik kijk haar aan, haar ogen vragen om goedkeuring. Ik knik zacht. Ik geef om haar, ik wil haar nooit meer kwijt.
Ik zie tranen in haar ogen. Ik wil naar haar toe lopen maar zodra ik een stap zet trekt haar vader Olivia achter zich.

"Nee." Zegt hij. Hij lijkt nerveus.

Mijn handen zweten als ik bedenk wat ik aan het doen ben.
Ik moet tijd rekken.

"Meneer." Zeg ik.
Wat zal ik haar aan doen. Zal ze me nog wel aan willen kijken. "Het is voor haar eigen bestwil" Zegt een stem in mijn hoofd.

"Laten we dit uitpraten." Zeg ik.

"Nee." Zegt hij. Zijn ene hand gaat achter zijn rug langs. Hij pakt iets uit zijn broeksband.
Een pistool.

Hij richt het op mij. Olivia hapt naar adem. Ze probeert uit zijn greep te komen maar haar vader blijft staan en verroert niets. Zijn arm blijft sterk om haar heen.

"Rustig." Zeg ik. Maar dat helpt niet.

"Ga weg. Laat me alleen." Zegt hij hysterisch. "Ze is van mij!" Hij schreeuwt. Zijn stem weer kaatst door de straten. Zijn ogen zijn vol met pijn en hysterie.

Dan zie ik iets bewegen achter hem. Ik hoor een schot en voel een pijn door mijn hele lichaam, als een bliksem straal. Ik schreeuw en krimp ineen en de wereld begint te draaien.
----------------------------------------

Hoi hoi

Cliffhangerr omg

Ik vroeg me af of jullie een soort Q&A willen. Ik bedoel jullie kennen me niet en het verhaal is bijna afgelopen.
Dus dump je vragen in de comments en ik beantwoord ze volgend hoofdstuk :p

Zoals altijd zeg wat je ervan vond en like.

Untill next time

Love you,
xSuzyQ

De StagiaireUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum