De Stagiaire

H32

We komen aan bij een groot wit huis. We stappen af en lopen om het huis heen naar de achterkant waar een schuur staat. Daar zetten we onze fietsen neer en dan lopen we het huis in.

"Lucas, ben je al langs de bank geweest!?" Schreeuwt een vrouwen stem. Ik hoor voetstappen de trap afkomen. Ik kijk rond. Het hele huis is zowat wit met een paar bruine en groene meubels.

"Vandaag komt de deur waarde dus help je me zo even de tv te verstoppen?" Dan opent er een deur. In de deur opening staat een vrouw van ongeveer 40 jaar. Ze heeft bruin haar net als Lucas. Het is kort en stijl. Ze heeft een spijkerbroek aan en een nette witte blouse.

"Oww je hebt bezoek." Zegt ze. Ze kijkt me aan en loopt dan op haar hakken naar me toe. Ze steekt haar hand uit en schud die van mij.

"Hoi, ik ben Olivia." Zeg ik.
"Ik ben Vanessa de moeder van Lucas."

Lucas kucht en zegt "Laten we naar boven gaan." Hij pakt mijn hand en sleurt me mee naar boven de trap op. We lopen een kamer in. Op de deur staat een bortje met: 'keep out'. Het is waarschijnlijk Lucas zijn slaapkamer. Er staat een bed tegen de achterwand en aan de muren hangen posters van games. In de hoek staat een tv met een Xbox.

"Dus hoe was het bij de teamleider?" Vraag ik. Lucas loopt naar een kast en pakt er een flesje bier uit. Hij bied er mij een aan maar ik neem hem niet aan.

Dan gaat Lucas op het bed zitten. "Sorry voor mijn moeder." Zegt hij terwijl hij achter zijn nek krabt.

"Hebben jullie schulden?" Vraag ik. Lucas zucht zacht. Dan neemt hij weer een slok van zijn bier.

"En je vader?" Vraag ik voorzichtig. Lucas staat op en loopt naar het raam.

"Laten we het niet over die klootzak hebben."

"Ik snap wat je bedoelt, toen ik klein was heb ik mijn moeder verloren." Dan draait Lucas zich om naar mij toe. Ik sta nog steeds half in de deuropening.

Hij loopt naar me toe. Hij duwt de deur achter me dicht en slaat zijn armen om mijn middel. Hij trekt me naar zich toe. Dan loopt hij naar voren en duwt me tegen de deur.

"Relax." Fluistert hij in mijn oor. Dan zoent hij me.

De rest van de middag zoent Lucas mij maar na een tijdje word ik weggestuurd door zijn moeder en daar ben ik blij om. Ik kan Lucas echt niet mee aan raken. Ik zweer je als hij me nog een keer had gezoend had in overgegeven.

Rond vijf uur kom ik aan bij Phil's appartement. Ik loop langzaam naar boven. Hopend dat ik Phil kan vermijden maar ik weet dat dat niet kan. Dan open ik de voordeur.

"Olivia!" Hoor ik een stem schreeuwen. Voetstappen komen richting de woonkamer naar me toe.

"Waar was je?" Schreeuwt hij. Hij rent naar me toe maar stopt een paar meter voor me.

"Bij Lucas...." Zeg ik. Phil zucht boos en kijkt weg.

"Umm Phil, sorry voor dat." Hij kijkt me niet aan.

"Phil." Zeg ik en ik loop naar hem toe.

Hij zet een stap naar achter.

"Dus een ruzie." Zegt hij. "Zo snel ren je al voor me weg. Je dumpt me gewoon."

"Nee ik dump je niet." Zeg ik zacht.

"Owwja het is meer vreemd gaan. Of niet!? Maar ik snap het wel je kunt met hem tenminste normaal over straat lopen! Laat maar, ga maar lekker met hem naar huis. Maar als je zo mijn hart wil breken kom je dit huis niet meer in!" Zijn ogen worden rood van tranen en hij kijkt me niet meer recht aan.

"Phil, alsjeblieft." Smeek ik, ik loop weer naar hem toe maar Phil loopt alleen maar verder naar achteren.

"Olivia ga gewoon." Zijn stem is als ijs die langs mijn lichaam glijdt en mijn hart bevriest. Daarna ook mijn ogen. Ik draai me gevoelloos om en loop de deur uit.

Ik heb echt geen idee waar ik nu naar toe ga.

-------------------------------------

Comment/like?
xSuzyQ