De Stagiaire

H35

"Laten we nu eens wat doen waarvoor ik je hier heen heb gebracht." Fluistert hij in mijn oor.

Hij verplaatst zijn mond naar mijn nek en kust me. Maar voor hij goed en wel is begonnen duw ik hem weg.

"Lucas." Zeg ik smekend. Lucas loopt weer naar me toe en gaat gewoon door waar hij was gestopt.

"Lucas, alsjeblieft." Zeg ik nu huilend en ik duw hem weer van me af.

"Olivia." Kreunt hij en hij beugt zich weer naar me toe. Ik duw hem weer weg. Dan heeft Lucas er genoeg van en slaat me keihard op mijn wang.

"Au!" Schreeuw ik en ik val op de grond. Lucas zucht.

"Laten we dit morgen nog eens proberen." Zegt hij boos tegen me. Hij trekt me omhoog en duwt me richting de inloop kast. Even trekt hij me naar zich toe. Ik kijk in zijn ogen.
Huilt hij nou?

Dan zoent hij me. Hard en vies.

Ik verstijf. Een flashback vervaagt mijn beeld. Ik ril en voel pijn over mijn lichaam. Een pijn steekt in mijn hart. Ik val bijna op de grond maar ik word tegen gehouden. Weer liggen zijn lippen op die van mij. De vreselijke flashback stopt niet. Ik schiet van beeld naar beeld en ik krijg hoofdpijn.
Een kwaadaardig gezicht. Pijnlijke armen om me heen. Blauwe plekken overal. Een zieke grijns en dan word alles zwart. Ik zak in elkaar op de grond. Ik durf mijn ogen niet open te doen.
Dan streelt Lucas even mijn haar en loopt weg. Ik zucht zacht en ga liggen.

*~~~~~~*

De deur zat op slot en verder zocht ik naar een andere uitgang maar ik vond niets. Ook mijn telefoon kan ik niet vinden. Na een lange tijd te hebben gezocht val ik in slaap op de grond.

*~~~~~~*

Pov: Phil 
Het is 2 dagen geleden dat ik Olivia de deur heb gewezen. Ik heb haar niet meer gezien op school en ik maak me echt zorgen. Ik heb haar al duizend keer gebeld, maar niemand neemt op.

Vandaag sta ik weer voor de klas. De klas van Olivia. Ik loop het lokaal binnen en zet chagrijnig mijn tas op het bureau. Dan kijk ik de klas rond en vind gelijk Lucas's brutale blik. Ik kijk niet weg en zet net zo'n blik op als hij.

"Goed" Zeg ik. "Vandaag ga ik niet uitleggen. Jullie mogen beginnen aan paragraaf 4 alle opdrachten." Ik wacht even terwijl iedereen zijn boeken pakt. Dan ga ik weer door. " Lucas kan ik je even spreken op de gang." Lucas zucht en staat met moeite op. Dan loopt hij naar de gang en ik loop achter hem aan.

"Waar is ze?" Zeg ik zodra ik de deur achter me had gesloten. De gang is leeg en alle andere lokalen zijn dicht.

"Wie?" Vraagt hij quasi onschuldig.

"Wie denk je? Olivia natuurlijk!" Schreeuw ik. Lucas zijn gezichtsuitdrukking verandert niet.

"Geen idee." Zegt hij. Dan pak ik zijn t-shirt en duw hem ruw tegen de muur.

"Ik weet dat jij weet waar ze is en ik zal haar vinden. Wat het ook kost." Zeg ik. Nog steeds geen reactie op Lucas's gezicht.

"Veel geluk ermee." Zegt Lucas dan. Hij duwt me weg en ik laat hem los. Dan loopt hij weg terug naar het lokaal.

*~~~~~~~~~*

Ze is bij Lucas. Ik weet het zeker. Hij heeft haar gekidnapt en verstopt. Ik ga haar vind.

Die middag kom ik thuis na mijn werk. Ik sla de deur hard achter me dicht. Ik gooi mijn tas op de grond en val dood op de bank.

"Weer geen Olivia?" Vraagt Dan die naar binnen komt lopen. Ik schud mijn hoofd.

"En Lucas?" Vraagt hij.

"Die is gewoon op school." Antwoord ik. "Maar hij gaf niets toe over waar Olivia is." Ik ga zitten en leg mijn hoofd in mijn handen.

"Soms heb ik gewoon het gevoel dat het mijn schuld is. Als ik haar nooit het appartement uit had gezet was dit alles niet gebeurt."

"Hey" zegt Dan en hij komt naast me zitten. "Het is niet jou schuld. Lucas zou haar zoizo hebben gekidnapt. "

"Maar misschien had ik haar kunnen beschermen en Lucas keihard voor zijn muil kunnen slaan." Ik kijk op en begin boos te worden. Even is het stil. Dan zegt Dan:

"Het is niet jou schuld. Okay alles gaat goed komen. Daar zorg ik wel voor."

---------------------------------------------------------------

Heyy

Waar denken jullie dat de flashback over ging en wat vonden jullie?
Comment/like?

xSuzyQ